4 manieren om een lange-afstandsvriendschap te onderhouden

Nu aan het lezen

4 manieren om een lange-afstandsvriendschap te onderhouden

Processed with VSCOcam with m5 preset

4 manieren om een lange-afstandsvriendschap te onderhouden

Vriendschap is belangrijk, maar familie en werk nog meer. Dat is vaak de gedachte van drukbezette mensen, including me. Het zeurende gevoel in je maag, ongeopende appjes en een agenda die volstroomt is niet prettig, maar nog slechter is het effect van het gemis van vrienden en vriendinnen.

Mensen zijn van nature sociale beesten. We hebben anderen simpelweg nodig om ons goed te voelen, hoe volleerd je ook bent als einzelgänger of carrièretijger.

Lange-afstandsvriendschap

In een tijd waarin werken in een ander land of stad ver weg, normaal is en continu online zijn ook, is het logisch je te laven aan Skype of Facebook-videochat als redding voor je vriendschap die heel hoogstwaarschijnlijk niet meer bij je om de hoek woont. Maar echt bonden met iemand die 9.251 kilometer verderop zit, is een ander verhaal.

Daarnaast kan het zijn dat je nu eenmaal niet het type bent om met een spiegelbeeld van jezelf te praten na een lange dag werken of midden in de nacht – dankjewel, tijdverschil!

jack

De opties zijn gelukkig oneindig. En met een vriendenkring waarvan één vijfde (tijdelijk) in het buitenland woont dankzij studie en reislust, ben ik een expert in de alternatieven en voordelen van een lange-afstandsvriendschap.

1.Omarm spontaniteit

Het plannen van Skypedates vind ik persoonlijk een ramp die alle spontaniteit van een vriendschappelijke ontmoeting weghaalt. Welk tijdstip, wie belt wie, en oja: wat is ook alweer je gebruikersnaam? Een onpersoonlijk gebeuren met als doel eindelijk die lieve, leuke vriend aan de andere kant van de wereld te spreken.

Wat jullie digitale date in ieder geval zal versoepelen, is de spontaniteit niet te laten varen. Net zoals in ‘real life’ kan je gewoon eens bellen of diegene thuis is. Zo kwam het dat ik bijna naar bed ging en een vriendin haar schooldag begon en we elkaar na weken van plannen en slechte internetverbinding, spraken. Van tevoren had ik dit moment misschien niet uitgekozen maar nu het zo spontaan gebeurde, was er prima tijd voor.

2.Stuur elkaar voldoende onzin

Dit lijkt een tegendraads advies omdat lange gesprekken belangrijk zijn om een beetje up-to-date te blijven van elkaars leven. Maar vergeet niet dat je vriendschap vóór snelweg, oceanen en bergen jullie scheidden, heus niet alleen bestond uit volwassen geklets.

gossipping

Stuur elkaar daarom vooral (snelle) berichtjes die een glimlach op je lippen toveren. Giphy’s met scenes uit jullie favoriete films zijn hier ongeveer voor uitgevonden, net zoals irritante memes of een leuke foto van jullie twee die je opeens tegenkwam.

3.Spraakopnames zijn alles

Een gouden tip: buit het moderne equivalent van een voice-mail uit. Handig, want iedereen is drukbezet en heeft na een lange werkdag al zeker geen energie om een volledig telefoongesprek aan te gaan. En wat als het in Zimbabwe ochtend is? Geen stress, door gebruik te maken van de spraakopname-optie op WhatsApp, blijf je van elkaars leven op de hoogte en kan de ander kiezen wanneer hij of zij reageert (of gewoon gniffelend met jouw stem in slaap valt).

Bijkomend voordeel: de kosten die je bespaart met bellen (oké, of stroom voor je laptop of smartphone), kan je weer besteden aan een trein of vliegticket naar je bestie. Al is het maar voor het onthaal op Schiphol met Nederlandse tompoucen, drop en stroopwafels.

4.Brieven zijn niet nodig (wel aandacht)

Het idee dat je pas een goede bestie abroad hebt zodra je elkaar handgeschreven brieven pent, is een misverstand. Een van de meest waardevolle herinneringen aan mijn verjaardagen zijn de jaarlijkse berichten van een Finse vriendin die van haar Facebookbericht naar mij een hele happening maakt. Met lieve, zorgvuldig gekozen woorden en een foto van een gedeelde gezamenlijke Koningsnacht, is iemand opeens heel dichtbij. En dat heeft met afstand niets te maken. Wél met vriendschap.

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.