Nu aan het lezen
Het originele verhaal Beauty and the Beast was een metafoor voor aids
Disney’s ‘Beauty and the Beast’ blijft naar mijn mening een van de mooiste sprookjes met het meest romantische verhaal. Maar het originele verhaal uit 1991 was niet voor iedereen zo rooskleurig als het lijkt: schrijver Howard Ashman leed aan de ziekte aids en zag zichzelf terug in de cartoon.
Ook interessant
Beauty and the Beast wordt in Rusland mogelijk niet vertoond vanwege gay personage
Disney heeft lange tijd gewerkt aan het verhaal van ‘Beauty and the Beast’, maar er was één specifieke versie waar het aan werkte in de jaren 80. Dat was de versie van de homoseksuele Howard Ashman. Het was zijn idee om het Beest te introduceren in de film. Tot die tijd was Belle de enige hoofdrolspeelster in het verhaal.
Vervloekt
Bill Condon, de regisseur van de live-action-versie van de film, vertelt tegen Attitude dat Ashman zichzelf terug zag in de cartoon. “Voor Ashman was het verhaal van Beauty and the Beast een metafoor voor de ziekte aids. Hij was vervloekt met de ziekte en de vloek bracht ook leed toe aan de mensen waarvan hij hield. Misschien was er ergens een kans voor een wonder waardoor de vloek zou verdwijnen”, zegt Cordon.
Ashman zag zichzelf terug in het Beest en was net als hem vervloekt, vond hij. In het sprookje is te zien dat zolang de rozenblaadjes één voor één vallen, het Beest nog kans heeft om terug te veranderen in een mens en niet voor altijd het enge beest zal blijven.
Ashman had ergens die hoop ook voor zichzelf, maar het werd hem niet gegund. Hij overleed aan de gevolgen van aids vier dagen nadat de originele film op het witte doek verscheen in 1991.
De schrijver zou twee Grammy Awards winnen voor zijn nalatenschap, maar het meest gewaardeerde stukje wat hij heeft achtergelaten is toch het prachtige verhaal van Belle en het Beest en de impact die het op de dag van vandaag nog heeft.
Meest gedeeld
Sorry. Nog geen gegevens beschikbaar.