Filmpje: mannen lijden net zo goed onder stereotypen als vrouwen

Soms zou ik willen dat ik een man was, verzuchte ik tegen mijn vriend. Geen achter de rug gepraat en kliekjesgedrag maar gezamenlijkheid en eerlijkheid, recht in het gezicht.

Dat kan wel zo zijn, legde hij uit, maar als er iets is dat bij mannen speelt, is het wel machogedrag. Haantjesgedrag is minstens zo erg als het geniepige gepraat waar sommige vrouwen last van hebben, ikzelf niet uitgezonderd.

En daar heeft hij een punt: je bent tegenwoordig metroman of man-man – inclusief baard, spierballen en extreme voorliefde voor volvet vlees, bier en rondborstige vrouwen.

Androgyn

De indringende korte nieuwe film ‘American Male’ laat de ongefilterde waarheid zien als het aankomt op mannelijkheid in de Amerikaanse cultuur. Dat wil zeggen: een bierblikje tegen je voorhoofd crushen, gewichtheffen en geweldvertoon dankzij groepsdruk.

Ik kan me voorstellen dat Europese jongens een tikkeltje meer ‘vrouwelijk’  mogen zijn. Denk aan modebewuste Italiaanse mannen, poëtische, androgyne Franse garçons en de ‘gewone’ Hollandse jongen met blond haar en blauwe ogen. Guitig, onschuldig en toch echt ‘man’.

Zo niet in Amerika. De gendernorm en stereotypen maken het moeilijk voor mannen om te zien wie ze echt zijn.

‘Tofu is gay’

De film over deze druk is de winnaar van MTV’s Look Different Creator Competition, die aanstormende filmmakers uitnodigde werk te maken rondom het thema ‘privilege’. Centraal staat de opmerking die elke man weleens heeft gehoord in zijn leven: ‘wees een vent’. De film gaat in op de vraag hoe je dat laat voelen en wat het gevolg is van maatschappelijke druk.

De 5-minuten durende film is geregisseerd door Michael Rohrbaugh, een filmmaker die altijd maatschappelijke thema’s als uitgangspunt neemt.

We volgen een jonge man die biertjes drinkt met typische ‘bro’ vrienden. Hij is gespierd en barst uit in woede tegen een jonger iemand. Hij doet dit terwijl op de achtergrond zijn stem alle dingen uitspreekt die mannen en vrouwen ‘horen’ te doen.

“Bestel bier, geen wijn”, zegt hij. “En rund, geen kip. Bier, nooit light. En geen tofu. Het wordt niet gayer dan dat.”

Desillusie

De lijst met beperkingen omtrent mannelijkheid gaat verder naarmate de film vordert en breidt uit naar kleding, beroepen en hobby’s. Tegen het einde van de film is de jonge man gedesillusioneerd over zijn eigen identiteit terwijl hij wanhopig naar zijn eigen maatstaf probeert te leven. “Ik ben niet langer een persoon, maar een verzameling van sociale aanwijzingen.”