Flexibel en afwisselend: Waarom steeds meer jongeren freelancen

Nu aan het lezen

Flexibel en afwisselend: Waarom steeds meer jongeren freelancen

Flexibel en afwisselend: Waarom steeds meer jongeren freelancen

2017 was het onbetwiste jaar van de ondernemer: het aantal freelancers in Nederland steeg in de periode van 2014 tot en met 2017 met maar liefst 35 procent dat meldde HR-bureau Tentoo deze week.

Opvallend is de groei onder jongeren tot en met 25 jaar. Binnen die groep signaleerde Tentoo in 2017 een stijging van het aantal freelancers van maar liefst 37 procent in vergelijking met het voorgaande jaar.

Vrijheid blijheid

Paul den Ronden, algemeen directeur van Tentoo: “Waar de groep van 35 jaar en ouder steeds meer kiest voor zekerheid, willen jongeren graag de vrijheid die het ondernemerschap met zich meebrengt. Ze zitten liever niet vast aan een bepaalde structuur.”

Het aantal uren dat opdrachtgevers freelancers inzetten groeide in 2017 met tien procent en het totale aantal ingezette freelancers steeg met vijf procent. Volgens onderzoek onder 10.000 freelancers benadrukken de cijfers dat de maatschappelijke beweging van flexibilisering op de werkvloer is doorgezet. “De zelfstandigheid en de andere voordelen die freelancen met zich meebrengt, worden niet alleen omarmd door werknemers, maar ook door opdrachtgevers.”

Gelukkiger

Waar de afgelopen jaren veel aandacht was voor de negatieve gevolgen van onze flexibele economie (lees: uitbuiting, onzekerheid), zijn er dus steeds meer jonge mensen die bewust kiezen voor deze manier van werken.

Van de allenigheid tot het (gedwongen) doen van je administratie; het freelancen blijkt een garantie voor zelfontwikkeling en keuzevrijheid. Niet gek: zelfsturen is nu eenmaal aantrekkelijk. Uit onderzoek na onderzoek blijkt dat hoogopgeleide zzp’ers het meest gelukkig zijn met hun werk. Bij hen lijkt het algemene geluk samen te vallen met hun werkgeluk.

Freelancers en andere zelfstandige ondernemers zijn vooral tevreden over de aansluiting van werktijden en thuissituatie.

Armoedegrens

De werkende Nederlander geeft zijn ‘algemene geluk’ een 7,7 en zijn ‘werkgeluk’ een 7,4. Medewerkers die werken in een zelfsturende organisatie zijn beduidend gelukkiger met hun werk (ze geven hun werkgeluk een 7,7) dan degenen die werken in een hiërarchische organisatie (6,7). Van de medewerkers die zelfsturend werken geeft twee derde zijn werkgeluk een 8, 9 of 10, bij hiërarchische organisaties is dat slechts een derde.

Het is kiezen of delen: al jaren is bekend dat zzp’ers dan wel gelukkiger zijn maar ook armer. Deze groep werkenden loopt het grootste risico onder armoedegrens te belanden. Onder alle mensen in loondiensten is al jaren sprake van een daling, ongeacht hoeveel uur ze werken.

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.