Harry Potter & The Cursed Child is mooi, grappig en heel vernieuwend

Wie dacht dat de 7-delige saga over tovenaarsjongen Harry Potter op geen mogelijke manier kon worden voortgezet dan wederom een 700-pagina’s tellend boek heeft het mis.

Cursed Child voldoet aan alle verwachtingen en meer, schrijft Vox, en geeft ons goede redenen om dit te geloven. Ten eerste doordat het geen dikke pil is waarin de legacy van Harry Potter kan voortleven in de hoofden van miljoenen fans wereldwijd, maar een speciale Engelstalige ‘repetitieversie’ van het script, die de acteurs gebruiken om verschillende scenes uit te proberen.

All grown up

Het 8e Harry Potter-boek heet Harry Potter and The Cursed Child en komt precies 8 jaar uit na het laatste deel van Harry Potter. Daarin eindigde het avontuur waarin Harry, Hermelien en Ron Zweinstein behoeden voor Lord Voldemort.

All grown up dus: het verhaal laat een Harry zien die nu werkt voor het Ministerie van Magie, getrouwd is en vader van drie kinderen is. Saai? Heus niet.

Hoewel de magische levens dus uit het comfort van een boek wordt gehaald, doet de nieuwe vorm niets af aan het verhaal.

Als je compleet verrast wilt blijven zodra je het script zelf ter hand neemt, raden we je aan nu te stoppen met lezen: spoiler alert!

Albus Severus

Wat duidelijk is in het script dat werd vrijgegeven op Harry Potters verjaardag, is dat hij vreselijk is in het geven van namen aan zijn kinderen. Het stuk gaat verder waar het vorige boek eindigde: bij een epiloog van zoon Albus Severus (!) die tobt over het feit dat hij wellicht naar Slytherin (Zwadderich) moet. Harry verzekert hem er van dat hij van hem houdt, no matter what.

Zodra Albus daadwerkelijk naar Slytherin moet, keert de hele school zich tegen hem. Iedereen, behalve de zoon van Harry’s oude schoolrivaal: Scorpius Malfoy. Buiten het feit dat Scorpius een aandoenlijk sympathiek en geeky jongen is, kan je je voorstellen dat de twee heren een vriendschap sloten omdat beiden vaders een afschuwelijke resultaat hebben geleverd bij het benoemen van hun zoons.

Catharsis

Cursed Child is volgens Vox geen perfect toneelstuk, althans: niet op papier. Het is ruig en hoeft niet zo lang te zijn als dat het is. En de grote onthulling van de slechterik komt niet in de buurt van de stijl en shock van diezelfde stukken in de boeken dat deden.

Maar wie maalt erom dat het niet perfect is? Het is gewoon ontzettend leuk. Leuk om Harry Potter opnieuw te zien, nu wat wereldmoe, maar nog altijd ongemakkelijk heroïsch zoals altijd.

Het is leuk om Hermelien te zien die de wereld runt als de Minister van Magie, zoals we altijd al wisten dat dat ging gebeuren, en Ron die aan één stuk door vadergrapjes maakt – want als híj geen vader is… En om dan nog niet te spreken van de kinderen van Harry en zijn jeugdrivaal.

Optimisme en hoop

De emoties die het stuk teweegbrengt wanneer de personages die zoveel leed hebben meegemaakt deze cyclus doorbreken zijn enorm. Tegen het einde van het stuk beginnen Harry en zijn generatiegenoten een manier te vinden om hun opgedane wonden niet over te brengen op hun kinderen. Een moment van diepgaande hoop en optimisme.

Cursed Child heeft de onmogelijke taak te voldoen aan alle verwachtingen – en nee, het voldoet misschien niet helemaal aan – maar het heeft enorm veel plezier in het proberen hiervan.

De exacte datum waarop de Engelstalige limited collectorseditie zal verschijnen in Nederland is op dit moment nog onbekend.