Ondernemer Leilah Janah bestrijdt armoede niet met gratis spullen, maar met werk

Nu aan het lezen

Kun je armoede oplossen door mensen in ontwikkelingslanden digitaal werk te geven?

Kun je armoede oplossen door mensen in ontwikkelingslanden digitaal werk te geven?

“Mijn mind veranderde van ‘ah wat zielig’, naar: ‘hoe kunnen ze zelfvoorzienend zijn?'” Ondernemer Leila Janah was heel cynisch over het bestrijden van armoede bestrijden omdat ze traditioneel over hen dacht, vertelt ze tijdens dag twee van The Next Web conferentie in het Transformatorhuis.

Ze is oprichter van Samasource, een bedrijf dat mensen in armoede voorziet van digitaal werk zoals het organiseren en verbeteren van datasets.

Banen

Haar besef over armoede kwam tijdens een gap year in Ghana. “Leerlingen spraken goed Engels en voorzagen in hun eigen zorg. Ik besefte dat ze arm waren, omdat ze in een arm land waren geboren en ze minder dan een dollar per dag verdienden bij gebrek aan betere banen.”

Terwijl ze na haar studie aan Harvard werkte voor ngo’s en de World Bank, bleef ze gefascineerd door het feit dat zoveel mensen geen toegang hebben tot werk en tegelijkertijd de hoeveelheden geld die worden gestopt in hulpvoorzieningen. “De tijd heeft bewezen dat het geven van spullen geen werkbare hulpvoorziening is: mensen blijven op deze manier afhankelijk.”

En dat komt volgens Janah niet door een gebrek aan motivatie bij locals. “Hoewel veel hulp is gebaseerd op het geven van gratis spullen, zoals scholen en infrastructuur, is wat ze écht willen: werk. Ze vragen hier letterlijk om.”

Dit komt volgens Janah doordat werk mensen voorziet van een inkomen. “Als je mensen gratis spullen geeft, kunnen ze niets doen om zichzelf te redden. Ze betalen dan ook geen belasting,
waardoor overheden zich niet verantwoordelijk voelen voor de mensen en je in een vicueuze cirkel blijft.”

Leila Janah
Foto myhero.com

Sama

Voor Janah was 2008 een kantelpunt. “Ik was heel gefrustreerd door alle armoede in de wereld. Ik had net The World Is Flat gelezen en besefte dat de plek waar je bent geboren, niet meer beslist waar je werkt. Geld kan grenzen overgaan, maar mensen minder makkelijk, bewijst ook de vluchtelingencrisis. Het internet is een ideale manier. Mensen met een laag inkomen, kunnen zo in aanraking komen met werk.”

Tot haar klanten rekent ze geen bedrijven die vanwege het liefdadige karakter van het bedrijf haar inschakelen. Wél bedrijven uit Silicon Valley zoals Wallmart, Getty Images en Google. “Het is geen charity, ze huren ons in omdat we goed werk leveren.”

En, wat blijkt: de werknemers die voor het eerst in hun leven een baan hebben, weliswaar relatief simpele taken, nemen hun werk heel serieus. “Bedrijven in Silicion Valley zijn heel blij.”

Sociaal ondernemen

Sinds 2008 hebben 32.000 mensen door Samasource al een inkomen. Dat past volgens de oprichter bij een bredere visie van het traditioneel welzijnswerk.

“Investeren in werk loont meer. Mensen die voor ons werken woonden eerst in een slum, verdienden zo’n 2 dollar per dag en aten als goedkoop maar calorierijk ontbijt suikerklontjes. Sinds Sama eten mensen gezonder, kunnen ze een betere woonvoorziening betalen en hebben ze toegang tot scholing.”

Vluchtelingenkamp

Janah benadrukt nog maar eens dat gratis spullen niet heilig zijn, en afhankelijkheid funest voor het oplossen van armoede. “Ik zie veel potentie in de huidige vluchtelingencrisis, wereldwijd. We runnen nu een pilot in een kamp in Kenya. Dit is al twintig jaar een vreselijke plek. Moet je je voorstellen wat werk kan doen voor vluchtelingen. Mensen uit Syrië hebben hier behoefte aan. Zij voorzien zichzelf in hun levensbehoeften én kunnen geld sturen naar familie.”

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.