#MeToo zorgt voor stortvloed aan verhalen over seksueel geweld: dit is de reden

Nu aan het lezen

Waarom vrouwen zich durven uit te spreken over seksueel geweld met #MeToo

Waarom vrouwen zich durven uit te spreken over seksueel geweld met #MeToo

Actrice Alyssa Milano wilde maar een ding: laten zien dat elke vrouw minstens één keer in haar leven wordt geconfronteerd met ongewenste intimiteiten door een man. Ze initieerde de hashtag #MeToo en ontving duizenden reacties van vrouwen die op social media posten dat ook zij slachtoffer zijn geweest van dergelijk wangedrag.

Twee weken geleden onthulde The New York Times dat de Amerikaanse topproducer Harvey Weinstein diverse vrouwen zou hebben afgekocht om ongewenste seksuele intimiteiten van de man in de doofpot te stoppen en ze daar te houden. Sinds de bekendmaking van dit schandaal openen steeds meer actrices hun mond over de ervaringen met Weinstein.

Wereldwijde steun

Rose McGowan is één van de felste critici van Weinstein en praat online zeer openlijk over het geweld dat haar en mede-actrices al sinds de jaren negentig wordt aangedaan. Twitter bevroor te midden van deze gebeurtenissen tijdelijk het account van McGowan waardoor zij niet meer kon praten op het sociale medium. De hashtag #WomenBoycottTwitter werd geïntroduceerd en rekende op steun vanuit de hele wereld.

Actrice Alyssa Milano, oud-Charmed collega van McGowan, opent nu het vuur met de hashtag #MeToo. Ze zegt het idee te hebben gekregen van een vriend die zou hebben gezegd dat een hashtag mensen misschien een gevoel van de omvang van het probleem zou geven.

Die omvang blijkt groot: duizenden vrouwen wereldwijd geven blijk van het probleem dat varieert van  fysiek geweld tot emotionele kleinering en passiviteit van omstanders wanneer iemand werd lastiggevallen.

Taboe

De tijd voor het openbreken van dit taboe is rijp. Al jaren ‘suddert’ het een beetje, zegt pedagoog en auteur Liesbeth Kennes op basis van de protesten rondom de Trumpverkiezing en de eerdere hashtag #zeghet. De Vlaamse is één van de vrouwen die maandag tweet onder de hashtag #MeToo. Ze schetst op haar tijdlijn herkenbare situaties: ‘#MeToo omdat andere vrouwen het niet kunnen, omdat vrouwen pas werden geloofd door Bill Cosby te zijn verkracht toen ze met zijn zestigen waren en wanneer je je outfit dubbelcheckt voor je buitengaat: is dit te opwindend?’

Kennes richtte twee jaar geleden het initiatief VoorOnszelf op zodat mensen op hun manier kunnen getuigen over wat hen is aangedaan en is gespecialiseerd in de dynamieken van acties zoals die van #MeToo. Een actie die spontaan ontstaat zoals deze doet veel meer goeds in bewustmaking over seksueel geweld dan een georganiseerde overheidscampagne dat kan, aldus Kennes. “Met een actie zoals deze die spontaan ontstaat voelen mensen zich verbonden, het spreekt hen aan.”

Lage drempel

Volgens de deskundige maakt een hashtag de drempel veel lager om te spreken over seksuele geweld, vaak een taboe en tevens een groot deel van het probleem. Kennes: “Je vreest dat jij als individu buiten de samenleving zal komen te vallen. Duizenden tweets van anderen die zeggen #ikook doorbreekt niet enkel de eenzaamheid als gevolg van seksueel geweld maar gaat ook in tegen de gedachte dat het ging om één gestoorde man en of de frase dat je als slachtoffer ‘er om vroeg’ (of op zijn minst niet duidelijk genoeg was dat je het niét wou).”

Jarenlange ongewenste intimiteiten

Culinair historicus Lizet Kruyff (68) zegt geen moment te hebben getwijfeld of ze zich op Twitter wilde uitlaten met de hashtag #MeToo. “Er wordt al veel te lang een beetje gezwegen, lacherig gedaan, ontweken of weggezet op dit gebied.” Kruyff zegt (gelukkig) nooit te zijn verkracht maar door de jaren heen veel vormen van lichamelijke intimidatie mee te hebben gemaakt. Dat begon bij een docent geschiedenis op de middelbare school. “Hij kneep mij de eerste dag na de schoolvakantie keihard in mijn buik. Het heeft nog dagen pijn gedaan. Mijn moeder deed er nuchter over: je kon als meisje maar beter net doen of er niets gebeurd was, anders kreeg je een etiket: zeuren, aandacht trekken, er was iets mis met je.”

Het is slechts één incident die Kruyff zich nog goed kan herinneren. De meesten vonden plaats in de openbare ruimte, later ook op het werk: “De aangeschoten baas die over je schouders hing en je schouders beetpakte, de collega die met zijn arm toevallig altijd langs je borsten streek.” Het is volgens de journalist goed dat er nu eindelijk meer openheid komt over dit gedrag. “Het gaat niet zo zeer om mijn persoonlijke verhaal, al denk ik wel dat veel vrouwen zich er in herkennen en misschien ook durven toe te geven: dit lag niet aan ons, dit zijn de mannen die seksueel intimideren en over je grenzen heen gaan.”

Slachtoffer

Ook Pedagoog Kennes beaamt dat de hashtag kan helpen slachtoffers zich niet meer als schuldige te laten voelen maar als slachtoffer. “Die bewustwording heb je nodig om de verantwoordelijkheid te leggen waar ie thuishoort. Als de aangiftecijfers van seksueel geweld de komende jaren stijgen dan is dat niet omdat er nu meer seksueel geweld is maar omdat meer slachtoffers naar officiële instanties durven te stappen met de boodschap ‘iemand heeft mij onrecht gedaan’.”

Foto: ShutterStock

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.