A bite of China: staats-tv biedt food porn van de hoogste plank

Nu aan het lezen

Beter dan Netflix: Dit kookprogramma biedt foodporn van de hoogste plank

Beter dan Netflix: Dit kookprogramma biedt foodporn van de hoogste plank

Het meest indrukwekkende aan hitserie Chef’s Table is niet dat het gaat om eten, maar om chefs die zo verliefd zijn op hun vak dat ze hun hele leven erop inrichten.

Dat is een punt van kritiek voor kookliefhebbers die liever willen zien hoe het perfect ei wordt gepocheerd, maar een is plus voor een ieder die verlangt naar ervaringen, authentieke producten en gastronomie die niet alleen je maag vult, maar ook je hart.

Doordeweeks prutje

Anno 2017 hoef je maar een social media kanaal te openen en de foodpics en recepten slaan je om de oren. Wie weet behoor jij tot de mensen bij wie het aanspoort tot koken, maar als je bent zoals ik blijft het bij verlekkerd kijken en je schuldig voelen over het prutje dat op een doordeweekse donderdag op je bord ligt.

We kunnen niet allemaal topchef zijn. Daarom raden we, zeker met de feestdagen in aantocht, het kalm aan te doen. Neem een tegengif in de vorm van de meest rustgevende foodserie ooit: A Bite of China.

Rustgevend

Deze documentaireserie heeft alles weg van Planet Earth maar draait volledig om de traditionele Chinese keuken. Opvallend: de serie is geproduceerd door de staatstelevisie van China.

Zonder enkele druk om de gerechten thuis na te maken, is de serie een welkome onderbreking van hyperambitieuze foodies in je tijdlijn. Verwacht pure ingrediënten, onbekende technieken en fantastische rustgevende muziekjes.

In 2012 werd de serie al door The Guardian uitgeroepen tot beste food-tv. Toch wilde de serie niet aanslaan bij Westers publiek, in tegenstelling tot het massale succes dat het beleefde in China.

Bamboe-sandwiches

Hoewel YouTube in China is verboden, zette CCTV alle afleveringen online. Niet alleen zodat de rest van de wereld kennis kan maken met dumplings en bamboe-sandwiches, maar ook als propagandamateriaal: authentieke rijstvelden worden afgewisseld met subtiele hints over hoe fantastisch het land is.

Hoe vreemd dat is, kan je zelf bedenken. Maar het eten en de manier waarop mensen zich inzetten voor het lokale eten is zo fantastisch dat je spontaan een reis naar China wil boeken. Heeft die propaganda toch gewerkt.

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.