TEDx Amsterdam ging dit jaar over new power, maar er miste één essentieel onderdeel

Brexit, de Amerikaanse presidentsverkiezingen, een plottwist in de nieuwe Dan Brown-film: deze dagen waait macht gekke kanten op. Met alle gevolgen van dien. TEDx Amsterdam, dat afgelopen vrijdag plaatsvond, voelde dan ook als een optimistisch steuntje in de rug. Een Yes We Can zoals ik die hoorde in andere tijden. Toch wringt er wat in de comfortabele stoelen van de Stadsschouwburg.

Het thema van deze conferentie naast het under construction Leidseplein gaat over een nieuwe vorm van macht: bold, revolutionair en in handen van iedereen. Ook van mij. Wezenloos toekijken tot landen worden vernietigd door een oorlog of al dan niet maniakaal ogende president is niet nodig, aldus spreker Jeremy Heimans, activist en aanjager van online bewegingen. Macht is minder dan ooit toebedeeld tot een eliteclubje, het is de massa die ermee vandoor gaat.

Trickle-down

Als een van de eersten was het motherboard TED die de lans brak voor toegankelijkheid van ’s wereld meest inspirerende, snappy, sprekers met gedachten die er toe doen. Deze slogan galmt al jaren na, maar voor het eerst aanwezig op een live TEDx-event besef ik dat dit niet is geadresseerd aan iedereen. De maatschappelijk bewuste boodschappen dalen neer op de hoofden van de mensen die anders ook hun vrijdagmiddag zouden inluiden met een droge witte wijn in in-house brasserie Stanislavski.

Ik weet dat de organisatie er veel aan doet om toegankelijk te zijn. De video’s staan online, gratis en voor niets. De vele presentatietechnieken die sprekers krijgen, worden vrijgegeven in boeken, filmpjes en artikelen van o.a. Chris Anderson. Het concept voldoet daarmee aan de ‘new power’-peilers van Heimans: openheid, participatief en peer-driven. Toch is het bijwonen van een evenement met nota bene dit thema, slechts mogelijk op uitnodiging.

TEDx-ambassadeur Jim Stolze concludeerde al als student dat mensen die de beschikking hadden over een internetaansluiting significant gelukkiger waren dan mensen die dat niet hadden. Kun je nagaan wat dit betekent voor waardevolle informatie die je bereikt buiten je echokamer, beeldig geboetseerd door Facebook?

Echokamer

Heimans tipt die partij: maak algoritmes openbaar zodat mensen inzage hebben in hun zoekresultaten. Volledige transparantie. Geen achterkamertjespolitiek of elitair geneuzel maar echte democratie. Niet stilzitten, maar vooruit, zoals iedere spreker zei terwijl we de mantra’s opkrabbelde op onze iPhone.

Old power is in, new power out, zegt TEDx. Als pionier op dit gebied zou ik hierbij willen vragen of de organisatie wil nadenken over het fysiek opengooien van een evenement en de beweging te vergroten met gevestigde en niet gevestigde knappe koppen. Ik zou het zo mooi vinden als elke stoel in de stadsschouwburg zou worden gevuld met iemand die nooit had verwacht er te mogen zitten. Die enigszins huiverig kijkt naar eucalyptus en lavendel-zuurstoftankmomentjes in de lobby, maar niet minder impressed is door de fantastische presentaties die hun aandachtsspanne dankzij een strak tijdslimiet wél kunnen volgen. Iemand zoals ik, die slechts binnenkwam vanwege een perskaart.

Voortouw nemen

Een opener-dan-open-beleid is lastig, maar het is waard te bedenken hoe diversiteit deel wordt van de nieuwe TED-filosofie. Het zal me niet verbazen dat het deel mogen nemen aan een evenement je geluksgevoel, net als internetaansluiting, doet stijgen. Niet vanwege de snacks en fantastische vrijwilligers, maar vanwege de informatievoorziening. Een tikkeltje indringender als je het deelt met mensen in een real-life zaal.

Bedrijven moeten zichzelf in deze tijd bezetten voordat een ander dat doet, zei Jeremy Heimans. Dat wil zeggen: meegaan met new power, in plaats van exclusiviteit. Neem dit advies ter harte, voordat je luisteraars een steeds kleiner clubje worden van hetzelfde.