De herfst geeft de introvert in ons de rust die de zomer niet geven kan

Nu aan het lezen

De herfst geeft de introvert in ons de rust die de zomer niet geven kan

De herfst geeft de introvert in ons de rust die de zomer niet geven kan

Is het je weleens opgevallen dat met het aanbreken van de herfst er een duidelijke scheidingslijn ontstaat in de samenleving?

Waar de helft van de populatie het uitzoeken van last-minute zonvakanties tot dagtaak maakt, krabt de andere helft van Nederland zich collectief achter zijn oren. Die herfst hè, dat is eigenlijk best een fijn seizoen.

Appeltaart en haardvuur

We schreeuwen namelijk wel dat de zomer ons liefste jaargetijde is, met de zon als kroon op ons rondfladderende geluk, maar stiekem worden we al week in de knieën als het eerste blaadje zigzaggend naar beneden valt.

De regen, appeltaart, binnen een boek lezen. Turen naar de winkeletalages waar de prachtigste kniehoge laarzen worden ontdaan van vloeipapier. De bladeren, de bossen. De haarvuurtjes, het bockbier en de herfstwandelingen: een goede naam voor klef door de stad scharrelen.

De pompoen die tot vervelens toe in elk recept staat, de herfstthee, kaneelbollen, kleurrijke sjaals en kaarslicht bij goede gesprekken. De regen en hoosbuien die nooit uitkomen behalve als je op een zaterdagochtend in bed mag blijven liggen.

Oranje licht

Het is de stoofpot, rode wijn, donkere chocola en kappersbeurt, die van je vervaagde zongeverfde haren weer een coupe mahonie maakt.

Het is weer een moment van rust en bezinning. Een grote ademtuig na een sprankelend seizoen waarin we niets liever deden dan genieten, naar buiten, de zon op onze huid voelen en gaan maar. De extravert in ons die geen genoeg kan krijgen van doen en beleven werd gevoed. Het is nu tijd voor dat andere deel van ons dat gemaakt lijkt voor de herfst. Want hoewel dit seizoen is gemaakt voor geruite rokjes en chunky gebreide vesten (van je vriend, bij voorkeur) is het ook een tijd voor vernieuwing.

 

Het is juist nu de zomer langzaam afwikkelt in een meer gedimpte variant dat we toekomen aan onszelf. Alsof iemand aan het schuifje heeft zitten morren waardoor elk fel licht nu warm oranje kleurt. De tissues voor de eerste verkoudheid zijn niet aan te slepen, en als het dan een zonovergoten warme herfstdag is genieten we met volle teugen.

We kijken uit naar baretjes, hoedjes, kousen, laarsen en capes. Maar het mooiste accessoire van de herfst is het seizoen zelf.

 

Freelance journalist Nina (23) schrijft over generatieperikelen, balans en ondernemingsdrift in de hoop herkenning te bieden (en er zelf iets van op te steken).

Meld je aan voor de nieuwsbrief.