We leven in een weggooimaatschappij; wanneer producten kapot zijn, belanden ze linea direct de prullenbak in. Ja het is toch kapot?! Zeven jaar geleden bedacht een Amsterdamse journalist een concept waarbij mensen hun kapotte spullen kunnen laten repareren in het zogenaamde Repair Café. Inmiddels is het concept een wereldwijde hit geworden en zijn er cafés geopend in landen als de VS, Brazilië en Japan.
Kleding, boeken, poppen, knuffels, fietsen, stoelen, sieraden, elektrische apparaten. Als ze kapot zijn, gescheurd of niet meer werken, kunnen de repair coaches, oftewel vrijwilligers uit de omgeving, het voor je maken. Lampen zijn één van de meest gebrachte items naar het Repair Café in de VS, gevolgd door de stofzuiger.
De organisatie geeft overigens geen garantie dat alle spullen daadwerkelijk worden gemaakt. “Het enige wat we kunnen garanderen is een gezellige tijd, want het gaat niet alleen om het repareren maar ook om contact met de mensen uit je buurt”, zegt John Wackman, de organisator van een van de acht cafés in New York.
‘Van mijn opa geweest’
Een van de andere redenen waarom het Repair Café is opgezet naast het verminderen van afval, vaak ook spullen tussen zitten met een betekenis. “Ik heb wel eens een kleine zaklamp voor een meisje gerepareerd. Je denkt: ‘Wat maakt die zaklamp nou uit?’, maar het betekende veel voor het meisje omdat het oorspronkelijk van haar opa was geweest”, vertelt een van de Amsterdamse vrijwilligers.
Om de zevende verjaardag van de organisatie Repair Café te vieren hebben ze deze week een International Repair Café week gelanceerd. Gedurende de week zijn er allerlei evenementen in 60 cafés in twaalf verschillende landen georganiseerd door vrijwilligers.
Het allereerste Repair Cafe werd in 2009 opgezet in Amsterdam en op dit moment zijn er meer dan 1150 cafes in 29 landen. Een prestatie wat de Nederlandse Martine Postma niet had durven dromen. “Duizenden vrijwilligers over de hele wereld proberen zo min mogelijk afval te produceren. Zelfs politica zien het nut van het repareren van spullen in. Reden om door te gaan!”