Irritant, altijd die vragen over hoe vrouwen hun hectische maar succesvolle leven runnen. Aan mannen wordt dit nou nooit gevraagd, aldus elk enig feministisch aangelegd vrouwelijk schepsel. Ook ik heb de neiging om bij elk hardwerkend persoon met sociaal leven en torenhoge ambities, direct af te vragen: hoe doet hij/zij dat toch?
Het feit dat iedereen druk is, zorgt ervoor dat ik soms ook nóg een tandje bijzet. Maar meer doen, in minder tijd: ja graag!
40 uur
Toch zijn er ook soms geluiden dat minder ook goed is, soms zelfs effectiever. Zo zou meer dan veertig uur werken in de week tot niets leiden dan depressies en een hoge bloeddruk, en roept voormalig workaholic Arianna Huffington, hoofdredacteur van de Huffington Post, Hilary Clinton op eens even wat minder te doen en te zorgen voor zichzelf, ja júist tijdens verkiezingstijd. De zakenwereld en de politiek is een wereld vormgegeven door mannen, zegt ze. “En die is niet houdbaar.”
In een opinie artikel van The Guardian wordt daarom juist gepleit voor minder: minder doen, meer slapen en zacht zijn voor jezelf.
Bordjes
Elk jaar organiseert de auteur een debat over werkende moeders. Elk jaar betekent dat een groep bewonderenswaardige succesvolle vrouwen die het lukt verschillende ballen in de lucht te houden. En elk jaar is hetgene wat mensen het liefst willen weten, hoe ze dat toch doen. Wat is het geheim, de magische formule die ervoor zorgt dat elk bordje blijft draaien in plaats van in duizend scherven uiteen barst?
“Het kwartje viel pas nadat een deelnemer vrolijk opmerkte dat de prijs van het hebben van vier kinderen en een succesvolle onderneming, is dat je nul cultuur tot je neemt – geen hobby’s, meningen over die succesvolle serie of energie om iets te lezen dat meer diepgang heeft dan een glossy tijdschrift.”
Opoffering
Kijken naar wat succesvolle mensen doen is maar de helft van het plaatje. Het is wat ze níet doen, om maar alle indrukwekkende dingen de doen, wat onthullend is. Achter de meest succesvolle mensen zit gewoonlijk een lijst van dingen die ze zonder moeite uitbesteden of simpelweg uit hun leven bannen, op dezelfde manier als dat een altijd slank model heeft met dingen die ze niet eet. Ze stellen prioriteiten én ze lijken zich er niet slecht over te voelen.
Dit doet mij denken aan de term opoffering, ooit een wijze les van mijn yogadocent. Het is niet negatief om dingen wél of niet te doen, zolang ze maar staan voor een groter geheel, een doel waar je het allemaal voor doet.
Saldo
Zo verkoos Margaret Thatcher haar slaap voor de politiek. En voor anderen is dat misschien het nooit organiseren van etentjes of het nooit uitschakelen van je telefoon. Het is in ieder geval niet oeverloos luisteren naar lijstjes van wat je allemaal zou moeten doen om maar zo veel mogelijk te doen.
De waarheid, zo schrijft de auteur, is dat tijd net als geld eindig is: geef het uit aan één ding, en je hebt minder om van rond te komen. Voor elk tijd consumerend ding dat je op een dag doet (en je energie ‘uitgeeft’), zal iets anders het moeten ontgelden. Ook als dat dat ene uurtjes social media browsen is op een dag.
De enige les waar wij ons écht aan moeten houden, is het behouden van de ijzeren discipline te handhaven om niet méér dingen in een dag te proppen. Toch is het opvallend hoe koppig we zijn om dat te accepteren, al is dat alleen maar omdat we het moeilijk vinden om ‘nee’ te zeggen.
En tenzij je ervan geniet geld te verbrassen, zijn onzin ‘relax’ dingen zoals een geurkaars, niet het antwoord. Maar er zit wel meer in de rest van Huffington’s advies voor gewetensvolle maar ietwat overwerkte vrouwen. Doe dus minder, slaap wat meer en wees lief voor jezelf. En accepteer dat soms, goed gewoon genoeg is.