Het verhaal achter de best verkopende kunstenares aller tijden

Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón, beter bekend als Frida Kahlo, was een Mexicaanse surrealistische kunstschilder. De wereldberoemde kunstenares liet na haar overlijden 143 schilderijen na, waarvan met name haar 55 zelfportretten veel indruk maakten.

Omdat Frida op zesjarige leeftijd werd getroffen door kinderverlamming aan haar rechterbeen, was de bron voor een aantal complexen die ze haar hele leven mee zou dragen al vroeg gelegd. Haar echtgenoot Diego Rivera heeft haar éénmaal naakt geportretteerd in 1930. Frida was hier zittend op een stoel te zien, haar magere been onder het andere, zodat haar handicap niet opviel.

Somberheid en pijn

Helaas hield de pech die ze als kind mee had gemaakt nog niet op voor Frida. In 1925 werd de bus waarmee ze als achttienjarige door Mexico-Stad reed aangereden door een tram. Een stalen leuning drong haar lichaam binnen via haar linkerzij en kwam er langs haar vagina weer uit. Haar ribben en heup waren gebroken, haar slechte been op elf plaatsen gebroken, haar ruggengraat op diverse plaatsen gebroken en haar voet verbrijzeld. Maandenlang moest ze ingekapseld in bed blijven. Toen besloot ze haar tijd te doden en de somberheid tegen te gaan door te gaan schilderen. Haar moeder liet spiegels aan haar ziekbed bevestigen zodat Frida zichzelf kon zien en schilderen.

Ondanks de hinder van krukken en korsetten kwam Frida na haar herstel weer buiten en zocht vrienden op. In 1929 trouwde ze met muralist Diego Rivera. Door het ongeluk kon Frida geen voldragen kinderen baren. Rivera en Kahlo hadden veelvuldige buitenechtelijke affaires, Frida zowel met mannen als vrouwen. Frida’s zus Christina bekende in 1934 een affaire met Diego te hebben. Frida verliet Diego om deze reden, maar ze hertrouwden na een heftige periode in 1940.  In het huwelijkscontract stond dat ze geen seksuele omgang meer met haar man hoefde te hebben. Later sprak ze van “twee zware ongelukken in mijn leven, één waarin een tram me aanreed, het andere was mijn man.”

Frida overleed in 1954, een week nadat ze 47 was geworden. Ze liet een briefje achter met de tekst ‘Ik hoop dat het einde vrolijk is en ik hoop nooit meer terug te keren’. Vermoedelijk heeft ze zelfmoord gepleegd.

Haar werk karakteriseert zich door vrolijke kleuren, die in contrast staan met een vervreemdende sfeer. Ze schilderde vanuit haar angsten en eenzaamheid, om pijn te overmeesteren. Ze schuwde de controverse hierbij niet. In 1953 had ze haar eerste solo-expositie in Mexico. In het grote huis in Mexico-stad waar ze geboren werd en overleed, ook wel het ‘blauwe huis’ genoemd, is nu het Frida Kahlo Museum.

Symbool voor feminisme

Tot op heden wordt Frida gezien als een symbool voor het feminisme. Haar vrijgevochtenheid was een toonbeeld voor vrouwen wereldwijd. Zo weigerde ze pertinent haar lichaams- en gezichtshaar te scheren. In haar zelfportretten vallen dan ook vooral haar doorgegroeide wenkbrauwen op. Tot vandaag de dag blijft Frida Kahlo de duurst verkopende vrouwelijke kunstenares in de geschiedenis van de kunst.

Levend kunstwerk

Frida was een levend kunstwerk en haar gevoel voor mode was uniek. Hoewel de modewereld in de jaren ’30 en ’40  nog aardig stijf was, was Frida haar tijd al ver vooruit.  Toen Kahlo in 1954 stierf, twijfelde haar man Diego Rivera er geen moment aan haar bezittingen op te slaan. In een badkamer in hun huis in Mexico city moesten haar spullen bewaard blijven tot in ieder geval vijftien jaar nadat hij zelf overleed. Toen in 2004 de spullen uit de kamer werden gehaald, had fotograaf Ishiuchi Miyako de eer om Frida haar kleurrijke kledingstukken vast te leggen.

Benieuwd naar de stijl van het excentrieke Mexicaanse icoon? Scroll dan gauw verder!