Hierdoor val je telkens in slaap in de trein

Het zou zo fijn zijn: je dagelijkse ritjes in de trein of metro invullen met louter nuttige dingen. Een boek lezen, die goede podcastserie luisteren… Niets is minder waar, getuige de knikkebollende hoofden in het openbaar vervoer, elke ochtend én middag.

Hoe komt het toch dat je na vijf minuten zitten in een wiebelend voertuig al de neiging hebt om je ogen te sluiten, zelfs na een goede nachtrust?

Geeuwen

De Amerikaanse slaapdokter Michael Breus, met de onheilspellende websiteslogan ‘Sleep impacts everyone’, doet in ELLE een boekje open over het fenomeen waar iedereen weleens mee te maken heeft.

Hij denkt dat mensen die passen binnen dit hopeloos in slaap vallende kader, in twee categorieën zijn op te delen: de ene bestaat uit mensen met een bewegingsziekte zoals het Sopite syndroom, een neurologische aandoening veroorzaakt door een bewegend voertuig waardoor  je werklust afneemt en geeuwerigheid toeneemt.

”De andere categorie bestaat uit mensen die last hebben van slaap tekort. Wanneer ze in een bepaalde situatie komen waarbij ze ontspannen genoeg zijn en zich niet hoeven te focussen, dommelen ze in. Ga maar na hoe ideaal de situatie er voor is: er is beweging, achtergrondgeluid en geen dreiging voor je veiligheid.”

Bioscoop

Volgens de slaapdokter is in slaap vallen op plekken zoals het openbaar vervoer allesbehalve alarmerend. Het komt zelfs heel vaak voor. ”Ik kan niet eens het aantal patiënten tellen die zeggen niet naar de bioscoop kunnen gaan omdat ze binnen vijf minuten in slaap vallen.”

Maar hoe weet je dan of je last hebt van een slaaptekort of een serieuze aandoening? “Een goede indicator is je snooze-knop: druk je die iedere ochtend in? Dan slaap je waarschijnlijk te kort. Stap je vijf minuten na het afgaan van je wekker uit bed, dan is er niets aan de hand.”

Stilstand

Dan rest er nog één vraag: waarom zorgen de ritmische bewegingen van een trein of bus er voor dat je zo makkelijk insoest? ”Als je slaperig bent heb je een teveel aan een bepaald soort zenuwcellen die een bijproduct produceren. Net als wanneer we iets eten en daar een bijproduct van ontstaat. Dit bijproduct van de ‘slaapcellen’ gaan via je bloedbaan naar je hersenen, die reageren op de vrijgekomen stoffen. Als je genoeg van die stoffen hebt, voel je je slaperiger en slaperiger. Dit merk je dus pas goed als je zit – en niet beweegt.”