LSD is voor velen bekend als een drug die voornamelijk in de jaren 60 en 70 werd gebruikt. De drug zorgt voor een hallucinerend effect en versterkt de intensiteit en felheid, waardoor dingen die eerder niet opvielen nu plotseling zeer interessant kunnen zijn. Volgens vele mensen zorgt LSD in een extreem kleine hoeveelheid juist voor extra focus, concentratie, versterkt het je geheugen en je creativiteit.
Het idee van zo’n microdosering komt van de onderzoeker Fadiman, die in 1966 een onderzoek deed naar hallucinogene drugs en het oplossen van creatieve problemen. Bij een microdosering neem je drie dagen tussen de 10 en 20 microgram LSD waarmee je productiviteit (extreem) verbeterd wordt.
De makers van de podcast Reply All deden eerder al zelf onderzoek naar de effecten van zo’n microdosering door het zelf te gebruiken en Baynard Woods, onder andere journalist voor The Guardian en Vox.com, besloot nu ook de proef op de som te nemen.
Voor zijn experiment gebruikte hij de methode van Fadiman waarbij hij drie dagen achter elkaar een kleine dosering innam. Volgens de methode merk je op de eerste dag de meeste effecten, zijn ze de tweede dag iets minder en is de derde dag de ‘hersteldag’.
Vlak na zijn eerste dosering ging Woods na een vriend om een kop koffie te drinken. In Woods zijn beleving ging het gesprek steeds dieper en meer open. Daarnaast was hij beter in het luisteren naar wat zijn vriend te zeggen had en wachtte hij netjes tot zijn vriend was uitgepraat. Volgens Woods één van de effecten van de drug.
Het verdwijnen naar de drang van social media
Na de kop koffie ging hij naar zijn werk, waar hij aan de structuur van zijn nieuwe boek werkte. Waar hij eerder twijfelde of het niet gewoon een placebo-effect was, was hij er nu zeker van dat de LSD echt zorgde voor een extra focus. Volgens Woods leek het organiseren van thema’s en hoofdstukken op het organiseren van blokken met verschillende groottes en zag hij alles ‘extra scherp’. Daarnaast besloot hij halverwege de dag een wandeling te maken, iets wat hij normaal gesproken nooit zou doen.
De volgende ochtend werd hij alert wakker en kon hij gemakkelijk verder gaan met het werk waar hij gisteren was gebleven. Normaal gesproken zou hij eerst een uur spenderen aan het bekijken van social media voordat hij aan het werk zou gaan, maar daar voelde hij nu de drang niet naar. Volgens Woods was dit dan ook het meest opmerkelijk aan het gebruik van de microdosering.
De rest van de dag was hij gefocust en voelde hij bij het wachten op de bus niet de drang om naar zijn telefoon te grijpen, maar voelde hij meer empathie met de mensen die ook stonden te wachten. Het was niet zo dat hij het internet helemaal vermeed, maar hij gebruikte het alleen wanneer ook echt nodig. Op de derde dag kwam zijn honger naar het gebruik van social media terug, maar toen hij zijn dosering nam verdween deze echter weer als sneeuw voor de zon. Ook zijn vrouw merkte volgens Woods op dat zij vaker naar haar telefoon greep dan Woods.
Het doen van beter wetenschappelijk onderzoek
Toch zijn er volgens Woods ook nadelen. Nadat zijn dosering was uitgewerkt voelde hij zich bijvoorbeeld nerveus en afgeleid. En in de combinatie met alcohol kreeg hij last van nachtmerries en slapeloze nachten.
Als uiteindelijke conclusie begrijpt Woods wat mensen bedoelen met de positieve effecten van het gebruik van een microdoses LSD. Toch vindt hij de omschrijvingen van onderzoekers als Fadiman vrij overdreven, want hij gelooft niet dat dit voor iedereen een uitkomst biedt. Hiervoor moet volgens Woods eerst beter wetenschappelijk onderzoek worden gedaan.
Benieuwd naar de gehele ervaring van Woods? Je vindt hem hier op Vox!