Wat als New York City slechts een ingenieus filmdecor is?

De spotlights kunnen aan, want het is weer een nieuwe dag op de filmset New York City. De plek waar wolkenkrabbers facades zijn en gebouwen niets meer dan lege hulzen. Dat lijkt in ieder geval in de nieuwe korte film ‘Illusion’.

De experimentele Franse filmmakers Claire & Max storten zich hierin op de vraag welke plek de mens in de maatschappij inneemt en of we niet door een grote hand worden geleid.

Complotten

Het kunstenaarsduo reist iedere maand naar een ander land en neemt de grootste verlaten gebieden en steden ter wereld als filmsetting. Bij ogenschijnlijk ‘normale’ stadstaferelen voegen de twee effecten toe dat het een lieve lust is.

Eerder werd Parijs bewerkt tot stad met ronddolende geesten, nu is het de beurt aan New York. De kracht is dat de filmpjes hoogst realistisch aandoen en appeleren aan het gevoel dat een stad zo groot als The Big Apple nooit overal écht kan zijn.

Een koortsachtig muziekje verandert doodgewone opnames van de stad in een groot complottafereel.

Poppen

Net zoals de eerste Franse film ‘Appearances’, vraagt ‘Illusion’ zich af of onze maatschappij slechts een wereld is van uiterlijk vertoon en nepheid. Ieder New Yorker is een ‘puppet’, hangend aan een touwtje aangezwengeld door twee grote mensenhanden.

Het 4-minuten durende spektakel voedt daarbij lekker wat theorieën waarin het leven een grote simulatie is. Denk aan The Truman Show waarbij het hele leven rondom één man een toneelstuk is. Of wat dacht je van Tesla’s Elon Musk: volgens hem leven we in een computersimulatie.