Handgeschreven letters die gevoelens blootleggen, er is niets krachtigers dan dat. Des te jammer is het dat we de handgeschreven brief uit het oog zijn verloren.
Dat bewijst documentairemaker Tara Fallaux (45) met haar nieuwe korte film Love Letters van Halal Docs, hierin lezen millennials hun handgeschreven liefdesbrieven aan elkaar voor.
Het zijn intieme portretten van een generatie die met gemak meerdere social media kanalen beheert, maar geen intieme zinnen durft te sturen naar een (potentiële) geliefde. Een brief is tastbaar en je kan het niet deleten tenzij je overnieuw begint, zegt Fallaux. “Daar kan geen WhatsApp bericht tegenop.”
Liefdesbrieven
Millennials durven zich niet bloot te geven tenzij het plaatje dat zij presenteren perfect is, zegt Fallaux. Terwijl juist die kwetsbaarheid zo cruciaal is voor relaties. Fallaux maakte met Love Letters (liefdesbrieven) naar eigen zeggen een ode aan de kracht van kwetsbaarheid.
Het 25-minuten durende Love Letters gaat over een bijna verdwenen medium. Slechts een aantal twintigers schrijven nog brieven naar geliefden. Precies zoals de filmmaakster jaren geleden ook deed. “Ik heb deze film gemaakt met twintigers omdat het voor millennials inspirerend kan zijn, het schrijven van een liefdesbrief. Zelf heb ik namelijk een hele doos met brieven, dagboeken: noem maar op. Zij zijn echt goud waard.”
Verdwenen medium
Fallaux – naar eigen zeggen ‘romantisch, maar niet op een Hallmark-achtige manier’ – groeide op in een tijd waarin brieven schrijven en dagboeken volpennen normaal was. Fallaux: “Mensen hoeven nu geen brieven te schrijven. En hoewel Facebook en Instagram er voor in de plaats is gekomen, biedt social media geen goede vervanging.”
Volgens de regisseuse weten jongeren nog niet hoe ze omgaan met het vormen van zichzelf en wie zij mogen zijn. “Zoiets gaat niet met Facebook. Daar laat je alleen de krachtige, goede kant van jezelf zien. Juist in die kwetsbare kant, zoals in brieven, zit kracht. Het is jammer dat mensen denken dat alles perfect moet zijn: dat is niet realistisch en zonde van je ontwikkeling.”
Kwetsbaarheid
De docu kan volgens Fallaux worden gezien als een aanmoediging meer te schrijven. Mensen in haar omgeving die van het project af wisten, hebben inmiddels de pen weer opgepakt. Een vriendin kreeg zelfs een oude geliefde terug in haar leven, zegt ze verrukt.
Omdat zo weinig millennials nog schrijven, ‘te intiem, pijnlijk en naakt’, was het knap lastig mensen voor de camera te krijgen, zegt Fallaux die is geïnteresseerd in slow living. Het researchproces was volgens haar het lastigst aan deze film. “Ik sprak met een 21-jarige vrouw. Zij zei dat ze weleens in een dagboek had geschreven maar deze had weggegooid. De teksten waren volgens haar niet goed genoeg.”
Oude jeugdvriend
De vrees om kwetsbaar te zijn, is volgens Fallaux interessant. “Jongeren gaan er nu al zo vanuit dat teksten in the open zijn. Zij hebben het besef perfect te moeten zijn. Dat is jammer. Je krijgt diepere relaties door jezelf bloot te geven, zoals je doet met een liefdesverklaring in een brief. Durft te struikelen. Het leven is vallen en opstaan.”
Voor Fallaux de docu maakte had ze al jaren niet meer omgekeken naar de dozen vol oude dagboeken en brieven. Voor haar werk maar ook voor haar plezier had ze zich tot nieuwe kanalen gewend. Ze schreef nooit iets. Fallaux: “Tot ik een brief kreeg in de brievenbus. Het was een liefdesbrief van een oude jeugdvriend. Het gevoel dat ik kreeg was heel bijzonder. Het aanraken ervan, het handschrift en het tastbare van zo’n brief.”
Filosofisch
Hoewel de brief bij Fallaux tot de verbeelding sprak, vond ze het tegelijkertijd heel dapper van de afzender zijn gevoelens op papier te zetten. Die brief kon ze wegens een relatie niet beantwoorden, maar het zette haar wel aan het denken. Het zit het met de brief anno 2017?
Het resultaat van haar zoektocht werd Love Letters waarin millennials aan het woord komen. Een iemand zegt: het schrijven van een brief, is als het delen van een soort dagboek. Fallaux: “Je schrijft op die manier heel anders dan in een conversatie. Als je schrijft, ben je veel filosofischer bezig. Dat levert vaak mooiere teksten.”
Gezien worden
Maar als we niet meer weten hoe we een brief schrijven, hoe weten we dan hoe je er een schrijft? Volgens Fallaux zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden. Maar het beschrijven van de ander, is toch wel de kern.
Fallaux: “Jesse zegt dit in de film. Vaak heb je de neiging een brief vorm te geven als een dagboek (‘Ik’), wat ik wel echt romantisch vind, is dat je in een brief de ander kan beschrijven. Wat er leuk en mooi aan diegene is. Ik zag ook tijdens de opnames dat dat het meeste ontroert. Degene die de brief ontvangt krijgt het gevoel dat de ander hem ziet. Het is een stukje bewuste, exclusieve aandacht. Dat gebeurt niet vaak meer, maar is in feite wat ieder mens wil.”
Love Letters beleeft zijn premiere tijdens het IDFA op zondag 19 november in Tuschinski en is daarna te zien op verschillende tijden.