Bakken op straat waarin restafval wordt gescheiden van papier en karton, vallen mij amper op. Mijn koffiebekertje mik ik op de automatische piloot in het juiste gat. En plastic en papier samen? Dat hoort niet, ook niet thuis.
Het zijn kleine moeites met groot effect, zo blijkt. Nederland is samen met een handvol andere West-Europese landen (Oostenrijk, België) wereldwijd koploper op het gebied van afval recyclen. De absolute eco-topper is Duitsland: maar liefst 65 procent van het afval wordt in kleurige containers gegooid, geschikt voor recycling, aldus de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling.
Ter vergelijking: 50 procent van het Nederlands vuil wordt gescheiden, klaar voor hergebruik. Europese landen recyclen steeds meer: Duitsers hergebruiken 3 procent meer afval. Nederland zo’n 2 procent meer.
Gekleurde bakken
In Duitsland zorgen prullenmanden van formaat voor deze positieve ontwikkeling. Grote, gekleurde containers, ook niet onbekend in ons land, staan door heel het land voor bijna ieder huis. Een inmiddels ook bekend fenomeen hier. Maar zelf je afval naar een container brengen is in sommige landen een absolute no-go. In Turkije belandt zo’n 99 procent van al het afval ‘gewoon’ op een stortplaats.
Websites als ‘How to Germany‘ bevestigen dat gewetensvol met je lege yoghurtverpakking omgaan iets typisch westers is. De waslijst aan instructies (bruin voor compost, geel voor plastic) is enorm. Hoewel: wereldwijd gezien is Zuid-Korea ook one to watch: het land recyclet 59 procent van het vuilnis.
Dit percentage ligt in de VS stukken lager: zo’n 35 procent van het afval wordt hergebruikt. Dat is wél een beetje meer dan het gemiddelde van de ontwikkelde landen op de lijst.
Rebellen
Hoewel recyclen overduidelijk zorgt voor een vermindering van het aanboren van nieuwe grondstoffen en de uitstoot van broeikassen daalt, is ook in Duitsland niet iedereen eco-friendly. Volgens dit artikel in The New York Times heb je ook daar ‘recycle-rebellen’. In plaats van keurig scheiden, gooien ze het in één algemene bak. Buren die wél hun leftovers in aparte zakken stoppen, worden bespot.
Die buren weten wat hier ook langzaamaan doordringt: plastic en verpakkingen in de ene container, papier in de ander. Glas is een immer leuk kleurenspel waarbij elke verpakking zijn eigen gekleurde huisje heeft. Een kleine moeite, met groots effect.