Als het op visuele effecten aankomt in films, is het resultaat erg wisselend: van praktische effecten die prima zijn tot computergegenereerde effecten die alles behalve professioneel ogen.
Maar de realiteit is oneindig meer interessant, blijkt uit dit stuk van The Verge. Filmmakers stappen namelijk steeds vaker af van dergelijke technieken, en betreden een eeuw waarin digitale effecten zó goed zijn, dat het publiek niet eens opmerkt wat ze nou eigenlijk zien.
Vliegveld
Een van die films is Marvel’s Captain America: Civil War. Het heeft de ‘doorsnee’ flashy verschijningen van Iron Man en de gang, maar het absolute visuele hoogtepunt is toch wel het gevecht bij een vliegveld. Twee partijen treffen hier elkaar voordat de hel losbarst. Spider-Man, Black Panther en een enorm Ant-Man tonen hier hun acties. Terwijl het lijkt alsof dit naadloos versmelt met beeld van een fysieke locatie, is wat het publiek echt ziet volledig digitaal.
Hoewel er wel echt is gefilmd bij een vliegveld in Duitsland, was slechts een handjevol van de cast aanwezig die wél in het gevecht zijn verwerkt. Zij werden gefilmd op een green screen in Atlanta, Georgia en later gemonteerd tot een geheel door het visual effects team van Industrial Light & Magic.
Replica
Om stilistisch goed voor de dag te komen, werkte het team achter de Amerikaanse superheld een week lang op een vliegveld in Leipzig. “We hebben hier duizenden foto’s geschoten en konden met behulp van LiDAR scanners de exacte afmetingen en vormen hanteren. Met dit materiaal konden we alles digitaal nabouwen”, aldus supervisor Russell Earl.
Hetzelfde gebeurde met elke auto, vliegtuig en voertuig op locatie, resulterend in een digitale kopie waarin de filmmakers eindeloos konden tweaken en verfijnen. “Je kon in het digitale duplicaat overal, op juiste schaal, op het vliegveld rondlopen.”
Look en feel
Ondanks de geslaagde montagekunsten, en de groeiende digitale mogelijkheden, benadrukt Earl dat real-life filmen nog steeds ongelooflijk waardevol is. Echte acteurs, echte sets: zelfs als dat de film uiteindelijk niet haalt. “Het dwingt je tot beslissingen. Je bouwt de set, je kan het fotograferen en je weet wat de look en feel is. Iets ‘echts’ waar we dit allemaal op kunnen baseren is van enorm belang.”
Het eindresultaat van dit arbeidsintensieve proces zegt hij, is digitaal werk dat zo overtuigend is, dat niet eens de mensen die de films maken het onderscheid kunnen maken.
“Misschien hou ik mezelf voor de gek, maar ik denk dat het grootste deel van de tijd niet iedereen weet waar hij naar kijkt. Ik weet niet of iedereen wist dat het vliegveld altijd al digitaal was. Ik denk dat tegen het einde van de film dit duidelijk werd, maar dat was ook precies ons doel: dat je niet precies weet waar je naar zit te kijken. Op een positieve manier, weliswaar.”