Waar de politiek blijft slacken, daar speelt Arjen Lubach en zijn redactie behendig op in. Het hele seizoen is ‘Zondag met Lubach’ al journalistiek smullen en inmiddels weten ook politici: ZML is een serieuze factor om rekening mee te houden. Onomwonden en vol humor snijdt hij de thema’s aan waar het menig medium aan ontbreekt.
In zijn laatste aflevering voor de verkiezingen (“Woensdag zijn we er niet anders had dit programma wel Woensdag met Lubach geheten en dan had het niet gerijmd”), maakt Arjen in een 15 minuten durend item gehakt van de Nederlandse identiteit, hét topic volgens politici waar het ‘echt om draait’.
Tegeltjeswijsheden
Lubach doet dit niet door een eigenhandige preek te hanteren in een ‘luister, ik weet hoe het zit’-fragment waar we al weken ons buik vol van hebben, maar door écht te luisteren naar wat politici te zeggen hebben over de nationale identiteit. Wat die identiteit ook moge zijn (iets met koekjes bij de thee), het is een heter dan heet topic. En een behoorlijke open deur. In plaats van ‘dingen die er toe doen’ te bespreken (Syrië, global warming, etc. etc. etc.) richten politici zich tot frasen als ‘gooi je frietzak niet op straat’, en ‘voer niet de Sharia in’. Goh, echt waar?
In de vorm van een reeks tegeltjeswijsheden over open deuren in campagnetijd, schept Zondag met Lubach op ‘oerhollandse’ wijze even wat helderheid in het politieke circus. Lubach helpt de partijen op zijn manier met wat dichterlijke vrijheid: “Wees geen paria, voer niet in de sharia!”, en: “Wie den grond bezaait met friet, verdient den tulp en klompen niet.” Een betere voorbereiding op het stemhokje aankomende woensdag, is er wat mij betreft niet.
