Heb je je weleens afgevraagd hoe het kan dat zoveel mensen zich misdragen op Twitter? Natuurlijk is dit niet het enige sociale medium waar aan de lopende band gescholden, beledigd en geroepen wordt. Groot verschil is echter dat dit medium het heel erg makkelijk maakt. Met trending hashtags als #WomenBoycottTwitter en #MeToo wordt alsmaar duidelijker dat wij misschien niet alleen met de vinger naar de gebruikers, maar ook naar het platform zelf moeten wijzen.
Boycot
Afgelopen week werd er extra fel op los getweet. Na de bekendmaking van het Weinstein schandaal trokken vrouwen en mannen massaal naar Twitter om hun verhalen over (seksueel) misbruik te vertellen. Ook actrice Rose McGowan vertelde haar verhaal en maakte haar mening kenbaar. Dit had tot gevolg dat haar Twitter account tijdelijk werd opgeheven. Al snel werd een boycot met de hashtag #WomenBoycottTwitter in het leven geroepen. Hierbij riepen vrouwen elkaar op zich te verenigen en 24 uur lang geen berichten te posten op Twitter.
De boycot werd wellicht geïnitieerd als reactie op de blokkering van Rose McGowan’s account, maar de achterliggende gedachte was veel groter dan dat. “Toen Rose McGowan tijdelijk was geblokkeerd door Twitter, versterkte dat de perceptie van slachtoffers van misbruik die hun mond moeten houden. Het idee achter de boycot is Twitter de stilte te laten voelen die ze lijken te verkiezen”, vertelt initiatiefnemer Heidi Moore.
Come on ladies let’s get in formation.
Friday October 13th seems a good boycott day.
Cc @OhNoSheTwitnt @JessicaValenti @feministabulous https://t.co/o2ivS9GmU7
— Heidi N Moore (@moorehn) October 12, 2017
Publiek terrein
Met de boycot verwijderden vrouwen en mannen zich uit de publieke ruimte. Twitter werd namelijk ooit in het leven geroepen als een ruimte waar mensen samen kunnen komen. De boycot liet zien dat het medium met zijn 300 miljoen maandelijkse actieve gebruikers niet een verenigbare ruimte kon bieden aan mishandelde vrouwen als Rose McGowan.
Twitter is niet zomaar een medium. Het sociale netwerk presenteert zich als een directe afspiegeling van de samenleving, maar dan in online vorm. Door een account te blokkeren omdat iemand zijn of haar mening kenbaar maakt, leg je diegene letterlijk het zwijgen op. Het is in dit geval goed om je af te vragen wat Twitter precies van zijn gebruikers verlangt en wat voor gebruik het medium aanmoedigt.
Twitter gebruik
De openbare ruimte die Twitter vertegenwoordigt, wordt gevormd door een aantal technologische keuzes. In de wereld van design en gebruikersinteractie worden deze gebruiksmogelijkheden ‘affordances’ genoemd.
De term werd in het leven geroepen door wetenschapper Donald Norman en duidt erop dat een product een bepaald gebruik aanmoedigt. Als je een laptop voor je hebt, weet je bijvoorbeeld dat je op het toetsenbord kunt typen en dat die letters dan op het scherm verschijnen. Je zou namelijk ook de hele laptop op kunnen pakken en tegen de muur aan smijten, maar de ontwerpers hebben dit – als het goed is – niet zo bedoeld. Dit laat zien dat de manier waarop jij een product gebruikt, ook jouw gedrag bepaalt.
Het gevaar van retweets
De ontwerpers achter Twitter hebben het sociale medium ook ontworpen met bepaalde gebruiksvormen in gedachten. De kracht van het medium ligt voornamelijk in de retweet. Met een simpele druk op de knop stuur jij een bericht of link door naar al je volgers. Je hoeft niet eens een bericht te lezen, of op de link te drukken voordat je het doorstuurt.
Het gemak waarmee je een bericht kunt verspreiden op Twitter, verklaart ook meteen het gevaar hierin. Tweets worden met een retweet namelijk volledig uit hun context gerukt. Zo haal je zomaar een tweet uit een gesprek en dus ook uit een bepaald sociaal en cultureel milieu. Lezers op Twitter weten vaak alleen wat er in één bericht staat en niet wat daar aan vooraf ging of waar het een reactie op was. Het grote gevaar ligt hem erin dat ook zij op de losstaande tweet kunnen reageren. Dit kan een gigantische kettingreactie op gang brengen.
De functie van de retweet en het gemak waarmee je het kan toepassen, maakt gerichte pesterij erg makkelijk. Bedenk hierbij dat Twitter gebruikers zich in hun eigen ‘filter bubbel’ bevinden. Grote kans dat jij alleen vrienden, collega’s en bekendheden volgt met dezelfde opvattingen. Als zij iets retweeten met negatief commentaar, is er een grote kans dat jij ze gelijk geeft, zonder te weten waar het echt over gaat. Een bericht heb je in een paar seconden gelezen en met de ‘retweet’ of ‘reply’ knop stuur je het direct door.
Vergrootglas
Door te kijken naar het gebruik van een reply of retweet knop, realiseer je je dat Twitter veel meer is dan een platform. De technologische keuzes die de ontwerpers van het bedrijf maken, beïnvloeden namelijk indirect het gedrag van de gebruikers. Als iemand een racistische of seksistische opmerking op straat maakt, zal dit niet veel effect hebben op de ontvanger. Als dit op Twitter gebeurt, wordt er op die ene opmerking een vergrootglas gezet en letterlijk de wereld ingestuurd. Dit zorgt ervoor dat een tweet heel veel impact kan hebben.
Uiteraard maakt Twitter het ook mogelijk om de stemmen van onderdrukte groepen te laten horen en positieve acties in gang te zetten. Trending hashtags als #PorteOuverture en #LoveWins maken dit meteen duidelijk. Het kan echter ook volledig de andere kant op slaan, en #WomenBoycottTwitter was een poging om hier tegenin te gaan. Twitter wacht nu meer dan ooit de uitdaging om een omgeving te creëren waar alle stemmen gehoord kunnen worden. Het heroverwegen van het ontwerp van het platform zou hier, als je het aan mij vraagt, een grote rol in moeten spelen.