Waarom ik de wereld aan kan met een Bretons streepje

Chronische honger, een betere verwoording voor mijn hang naar kleding met horizontale strepen is er niet. Er is weinig dat mijn hart keer op keer steelt. En ik weet dat ik niet de enige ben.

Tijdloos, fraai, chique: de Bretonse streep op een stuk textiel is de verwoording van alles wat je wilt zijn. Maar waar komt mijn plotselinge geheugenverlies vandaan op het moment dat ik wéér in een winkel met een gestreept shirt in mijn hand sta?

Française sur la mer

Na een kleine rondvraag en blik op mijn huidige outfit – een blauw/wit gestreept jurkje met boothals – blijkt dat de voornaamste reden de associatie is. Ik link een streepje met een bepaald leven, een imago en enorme aspiraties zo te zijn. Zo wil zeggen elegant, vol joie de vivre en met een snufje onbewuste hautainiteit om het af te maken.

Effortless cool. Een instant upgrade van je anders saaie zondagse outfit en meer superlatieven zijn toepasbaar op dit ogenschijnlijke simpele design. Mode verandert, stijl is voor altijd. En de Bretonse streep heeft daarin voor altijd haar plek gevonden.

Van kinds af aan weet ik: een gestreept shirt is altijd goed. Het is fris, jong en getuigt van een bepaalde smaak. De Fransen, niet bepaald een stijlschuw volkje, dragen het al decennia met als pionier Madame Coco Chanel herself, geen nobody als het op kledij aankomt.

Coco keek de kunst af van zeelieden in Bretagne. Zij droegen het om op te vallen in zee als ze overboord zouden kieperen. Officieel bevat het shirt 21 strepen – één voor elke overwinning tegen de Britten door Napoleon. Gesproken over Franse trots.

We hoeven niet meer op vakantie

De associatie met een moment aan zee ligt dus ingebed in het ontwerp zelf. En zomer zit niet alleen in het weer, de zon en vakantie maar ook in je hoofd. Er is geen betere manier om ‘ontspanning’ en ‘charme’ uit te stralen dan met de nautische look, aldus modeblog Syndicate. En daar ben ik het mee eens.

Met triljoen wisselende collecties per jaar en prijzen waar je je hand niet voor omdraait, is een gestreept shirtje daarnaast zo gekocht. Doordat het elk jaar terugkomt, is het geen trend meer te noemen maar een tijdloze stijl.

Het is, aldus Syndicate, de uiting van Europese nonchalante elegantie. Sinds de jaren 20 in de vorige eeuw heeft het zijn intrede gedaan – en is sindsdien terecht nooit meer weggegaan.

Flexibel maar constant

Dat strepen oneindig veelzijdig zijn en toch zo consistent als een croissant bij een Frans ontbijt, noem ik graag de streepjes-paradox. Gebruikt op duizend verschillende manieren is elk streepje anders. Ze zijn opwindend en verrassend en toch betrouwbaar – iets waar mensen zeer van houden.

Daarnaast is het kledingstuk een kleine upgrade van alles wat je doet. In combinatie met een frisse rosé, zomers biertje of zwoele rode wijn oogt het chique en klaar om rond te wandelen met met een krant en baguette onder de arm.

Het is daarom dat elk gestreept stuk textiel in mijn handen verandert in iets unieks. Het ís ook anders, althans: voor het getrainde oog.

Strepen zijn voor iedereen

Het streepje oogt geëmancipeerd doch vrouwelijk, wist ook Coco Chanel die mannenkleding niet schuwde en rokken liever links liet liggen.

Maar, waarschuwt een collega, met grote borsten is het niet echt je-van-het: strepen gaan namelijk echt heel erg mee met je lijf, vertelt ze. En daar heeft ze misschien een punt. Met een bescheiden cup – of de borst van een man – kan er weinig misgaan.

As je het gevoel hebt dat de horizontale strepen van een nautisch shirt je groter doen ogen dan je zou willen, kan je gaan voor diagonalen strepen.

Man of vrouw, dik of dun, jong of oud: strepen zijn voor iedereen. Het is niet de laatste keer dat ik en mijn vriend in een haast identieke Frans-doende outfit elkaar treffen of ik en vriendinnen elkaar straffend toespreken omdat we weer met een tasje voor streepjesleuks thuiskomen.

Psychologisch fenomeen

Er schijnt een psychologisch fenomeen te schuilen achter de alsmaar groeiende cirkel van mensen om mij heen die fan zijn van streepjes.

Psycholoog Emily Lovegrove legt het uit aan de Britse ELLE nadat de voltallige redactie op een willekeurige maandag in gestreept tenue aankwam – de enige man ter plekke niet uitgezonderd.

“Op een vroege leeftijd beseffen we al dat je wordt geaccepteerd door andere kinderen door hetzelfde eruit te zijn. Zodra je de puberleeftijd bereikt, doet de goedkeuring van je leeftijdsgenoten er meer toe dan die van je familie. Je zoekt naar een manier om te vinden wat ‘leuk wordt gevonden’.”

Hoewel we onszelf dus als verfijnd en uniek beschouwen, mijzelf niet uitgezonderd, functioneren we nog steeds op een oer-niveau waarin een groep als veiliger wordt beschouwd dan een lone wolf. Mensen dragen dus nog steeds de dingen die passen bij de groep.

Voor altijd

Nu de zomer over haar hoogtepunt is, maar je huid nog lekker bruin, je haren warrig van de zeelucht en je humeur op ‘content lui’ staat, heb je stilistisch gezien niets te vrezen over het volgende seizoen. Net zoals een gestreept shirt ons door de laatste eeuw heeft geloodst, zal het dat komende herfst ook met gemak doen.

Om in de woorden van Coco Chanel te spreken: mode verandert, stijl is voor altijd. En de Bretonse streep heeft daarin voor altijd haar plek gevonden.