Proxemics: Waarom we onze ‘persoonlijke ruimte’ zo belangrijk vinden

In een volle bus, lift, trein of supermarkt merk ik het al snel genoeg. Iemand komt te dichtbij staan en staat daardoor in mijn ‘persoonlijke ruimte’. Vrij irritant, vind ik het. Sommige mensen lijken hier totaal geen last van te hebben en daardoor dacht ik dat die ruimte voor iedereen verschillend is. Maar dat blijkt niet zo te zijn.

De Amerikaanse antropoloog Edward T. Hall (1914 – 2009) onderzocht al deze ongemakkelijke momentjes in het leven en noemde deze studie Proxemics. Met deze studie geloofde hij dat hij een nieuwe manier van denken kon introduceren, die zowel betrekking zou hebben op communicatie in het algemeen als in design. In de boeken The Hidden Dimension en The Silent Language schreef hij zijn ontdekkingen.

Hij maakte een systeem waarbij hij elke nuance in non-verbale communicatie noteerde. Dankzij zijn werk, weten we nu waarom het oncomfortabel is als mensen te dichtbij je staan, zacht praten, een slechte adem hebben of in ‘jouw’ ruimte staan.

Met de studie leerde Hall aan buitenlandse service professionals hoe ze verbinding konden maken met mensen uit andere culturen. Ook sprak hij met architecten over hoe je een ruimte voor mensen het beste kunt inrichten. In de 21e eeuw wordt zijn studie nog steeds gebruikt, van het ontwerp van een robot tot een theater.

In dit filmpje van Vox wordt het allemaal nog eens goed uitgelegd.