Zelfontwikkeling: hoe de vijfurenregel je gaat helpen meer te lezen

Een gek gevoel van trots overvalt me als de trein aan komt rijden. De paar loze minuten daarvoor heb ik voor de verandering een boek uit mijn tas gevist, in plaats van mijn smartphone. Bekentenis: de keren dat ik de afgelopen paar jaar vrijwillig een boek heb uitgelezen, zijn op twee handen te tellen.

Ik ben tot mijn spijt net als het gros van de mensen veranderd in iemand die alleen in vakanties iets uitleest. Ik ben 22 en nu al te druk om rustig in een hoekje verhalen te verslinden.

Kat

De situatie waarbij boeken zich alsmaar opstapelen op mijn nachtkastje, is best gek als je nagaat dat ik als kind niets liever deed dan lezen.  Hele dagen bracht ik door in andere werelden, pas stoppend als mijn nek en rug pijn deden en ik het beu was dat mijn trouwe leespartner De Kat in mijn nek lag.

TLTR

Mijn leesquota is ondanks mijn afgenomen boekconsumptie ongetwijfeld niet gedaald, wel is het een stuk vluchtiger geworden.

Online lees ik veel artikelen, maar die klik ik na het vooruitzicht van duizenden woorden ook zo weer weg. Too Long Didn´t Read (TLDR) is een uitdrukking die ik en mijn vrienden dagelijks gebruiken. Een sympathiek stuk zeggen we dan, afgaande op de eerste drie alinea’s. Maar man, kan het ook in een listicle worden verteld?

Luxe

Ik kijk met gepaste jaloezie naar mensen die mijn favoriete koffiecafé binnenkomen om zich niet achter een laptop te verschuilen, maar zich nestelen in een fijne stoel met niets meer dan een kop thee en een boek.

Lezen is een soort luxe geworden. Als kind had ik weinig verplichtingen en veel ruimte. Dus koos ik voor iets wat mij verrijkte op een leuke manier.

Ik las heus geen filosofische epistels, maar mijn pubertijd was toch een stuk lastiger geweest als ik geen herkenning had gevonden in Roza en Neuz uit de Hoe Overleef Ik Serie of mijn eerste tranen had gelaten in een ander boek dan Achtste Groepers Huilen niet.

Het is geen tijdsverspilling maar broodnodig voer voor zelfontwikkeling, zeggen steeds meer experts. Het bewijs: de grootste ondernemers en iconen van onze tijd lezen alsof hun leven ervan afhangt.

Zakenplatform Inc. stelde een overzicht samen. Investeerder Warren Buffet spendeert zo’n 5 à 6 uur per dag aan het lezen van vijf kranten en 500 pagina’s aan bedrijfsrapportages. Bill Gates leest 50 boeken per jaar. Mark Zuckerberg lees op zijn minst een boek per twee weken. Elon Musk is opgegroeid met het lezen van twee boeken per dag. Oprah Winfrey staat bekend om haar ode aan boeken, haar ‘kaartje naar persoonlijke vrijheid’ en een succesvolle carrière.

Dit komt overeen met de lifestyle van Benjamin Franklin (1706-1790), Amerikaanse invloedrijke politicus, wetenschapper en moralist. Inc. schrijft dat toen Franklin tien jaar oud werd, hij van school ging om leerling te worden van zijn vader. Als tiener had hij geen uitgesproken talent voor iets, behalve zijn liefde voor boeken.

Toen hij een halve eeuw later stierf, was Franklin de meest gerespecteerde staatsman van Amerika, gevierd auteur en later succesvol ondernemer.

Wat is er tussen die twee punten gebeurd dat er zo´n verandering heeft kunnen plaatsvinden?

Een heuse successtrategie met als kern de ‘vijfurenegel’ en jawel, flink lezen.

Vijfurenregel

Gedurende Franklin’s volwassen leven, investeerde hij op constante basis grofweg in uur per dag aan toegewijd leren. Een uur per dag, vijf dagen in de week.

Zijn leertijd bestond uit:

• Vroeg opstaan, lezen en schrijven
• Het stellen van persoonlijke doelen en het bijhouden van vorderingen
• Het oprichten van een club voor mensen met dezelfde ambities en mindset, die zowel zichzelf als hun gemeenschap willen verbeteren
• Ideeën omzetten naar experimenten

Hoewel ik zou denken dat tijd nemen voor dit soort activiteiten je punten kost op het gebied van productiviteit, bewijst Franklin het tegendeel. Iedere keer dat op een drukke dag de tijd nam om zich te houden aan de vijfurenregel, bereikte hij minder op die dag. Daarentegen was het op de lange termijn een van de beste investeringen die hij ooit kon doen.

Langetermijndenken

Voor veel mensen is hun professionele tijdsbesteding bepaald door hoeveel ze gedaan krijgen. Als resultaat racen we door de dag, maar verlagen we ons vermogen onszelf te verbeteren.

De vijfurenregel keert het om en focust zich primair op het leren van dingen. Dat kan door het lezen van een boek of tijd in te plannen voor ‘niets’. Mijmeren, of creatieve ingevingen op papier zetten.

Dit klinkt nog steeds als iets dat in de praktijk niet zou werken. Waarom is het dan toch effectief? Inc. beschrijft dit experiment aan de hand van het volgende voorbeeld. Stel je voor dat je een verkooptelefoontje moet plegen (of vul hier een andere activiteit in die je herhaaldelijk doet).

De meeste professionals doen een beetje research voordat ze bellen, hebben het gesprek, slaan hun notities op en gaan weer door.

Iemand met een leerdoel zou bedenken welke vaardigheid ze willen verbeteren met het telefoontje, dit oefenen tijdens het gesprek en vervolgens reflecteren op de geleerde lessen. Als die persoon écht meer wilde leren, zou er zelfs een collega bij kunnen worden gehaald om eerlijke feedback te krijgen.

Nachtkastje

De bevestiging dat lezen en andere tijdrovende maar lonende zaken de moeite waard zijn, is het feit dat Bill Gates – de rijkste man van de wereld – het geld zou hebben om een leger aan leraren en consultants in te huren, maar nog steeds een boek per week leest.

In een interview met The New York Times zegt hij: “Lezen is nog steeds de meest belangrijke manier waarop ik nieuwe dingen leer en mijn vermogen om zaken te begrijpen test.”

Dus pak in plaats van je smartphone dat boek mee en gebruik het om jezelf – en de look van je verstofte nachtkastje – te verbeteren.