Dansfilm Amuse laat zien wanneer we onze aandacht verliezen

Lachen en ja-knikken betekent niet meteen dat je luistert en aandacht voor de ander hebt. We lijken te luisteren, maar eigenlijk dwalen onze gedachten af naar hele andere zaken. We horen niet meer wat de ander zegt. Alleen onze houding lijkt nog de bevestiging te geven dat we aandacht voor de ander hebben. Op een gegeven moment besef je je dit en hoop je dat de ander nu niets zal vragen, want dat weet je niet wat je moet antwoorden.

Dansfilm Amuse is een korte film, waarin acht dansers het verhaal vertellen over wat er gebeurt als je tijdens een etentje met je vriend(in), date of met vrienden, je aandacht verliest. Je ziet in een restaurant zestig mensen zitten die gezellig met elkaar aan het eten zijn. Maar is dit ook echt zo? Heeft iedereen aandacht voor elkaar? Of zijn ze alleen met zichzelf bezig? De dansers zullen tussen ongeveer vijftig figuranten dit gevoel uiten en door middel van grote en kleine bewegingen dit duidelijk maken.

Choreograaf Jonne Covers kwam met het idee uit eigen ervaring en bedacht hier een dans bij. Al snel merkte ze dat het onderwerp meer dan alleen een dans was. Ze zocht steun bij filmmaker Ivo van Aart, die enthousiast over het onderwerp was. Als ze er een film van wilde maken, dan was er volgens Van Aart meer diepgang nodig. Hij wilde door in te zoomen dichterbij de dansers komen. Maar voor deze film was natuurlijk ook geluid, muziek en een camera nodig.

De film wordt deels via de begeleidende partij, NPO3Lab, en via crowdfunding gefinancierd. Via de crowdfundingcampagne kun je dit project steunen door een bijdrage te geven.