Nu aan het lezen
De psycholoog Randy J. Paterson had 20 jaar geleden weinig succes bij de therapie die hij aan mensen met depressies gaf. Hij zag dat niemand echt gemotiveerd was om zich beter te voelen. Op een gegeven moment vroeg hij: “Wat als je je slechter zou willen voelen?”. Eindelijk kreeg hij reactie van de groep. Mensen kwam met verschillende antwoorden op die vraag en zo ontstonden er betere therapeutische sessies.
Deze ervaring hebben hem gebracht tot het maken van het boek How to Be Miserable: 40 Strategies You Already Use. Hierin legt hij uit hoe je je kunt focussen op het slechte. Paterson legt aan NYmag uit dat we ons te veel focussen op het ‘gelukkig zijn’. De druk van de samenleving (ik moet meer verdienen), onze lichamen (op minder slaap) en onze geest (en er blij mee zijn), brengt ons in een cirkel waar we onszelf de schuld geven en teleurgesteld zijn. Maar als we bewust op zoek gaan naar het tegenovergestelde, zoals Paterson zegt: ‘Het optimaliseren van de ellende’, door bewuster te worden van onze eigen schadelijke gewoontes, kan dit leiden tot nieuwe en behulpzame gedragspatronen.
Deze methode werkt om twee redenen, vertelt Paterson. “Zo komt het pad omhoog en naar beneden voor in hetzelfde deel in je hersenen. Als je de dingen die je slechter laten voelen kunt isoleren, bijvoorbeeld het gedrag dat je niet helpt, kun je ook de dingen isoleren die je beter laten voelen. Een andere reden is dat mensen gaan beseffen dat ze helemaal niet zo ellendig zijn als dat ze denken.”
Om dit te verduidelijken: “Als je bedenkt dat als je je slechter zou willen voelen, je bijvoorbeeld totaal inactief zou moeten zijn, niet moeten sporten, alleen fastfood eten en jezelf negatief vergelijken met anderen. Dan zou je kunnen denken ‘Wacht even, misschien als ik het tegenovergestelde doe dat ik me dan beter voel’. Dit is echt wel lastig om bij jezelf te herkennen, omdat deze keuzes er bij in slippen. Vandaar dat we achter de momenten moeten komen wanneer deze keuze wordt gemaakt.
“Wanneer je de gedachtes en het gedrag gaat herkennen dat je ongelukkig maken, dan kun je ze beetje bij beetje gaan verschuiven. De challenge is om het idee los te laten dat je je hele leven in één keer gaat veranderen.”
“Het probleem is dat we normale emoties als angst, verdriet, teleurstelling en soms zelfs rouw, snel als ziekte bestempelen. Daartegenover hebben we blijheid als iets normaal bestempeld. 24 uur per dag blijheid! Je moet bijna elk moment van de dag blij zijn, bijna elke dag. En dat is abnormaal. De meeste mensen zijn dat niet. Maar als we mensen vertellen dat negatieve emoties pathologisch zijn en ook hun falen om continu blij te zijn, gaan mensen zichzelf zien als inadequaat. En per ongeluk laten we ze dan nog ellendiger voelen.”
“Het helpt om negatieve gedachtes te accepteren en om erover te praten. Je kunt je verdrietig of angstig voelen, dat zijn heel normale menselijke gevoelens. Dit betekent niet dat je een mislukking bent, maar wel dat je een heel normaal menselijk leven hebt. Als iets niet lukt, betekent niet dat je bent gefaald. Het kan een keer fout gaan, maar het ging ook vaak goed. Als iets fout gaat bekent niet je leven mislukt is. Dat is een belangrijk punt om bij stil te staan. Uiteindelijk zullen we ons daardoor een stuk minder gestrest voelen.”
Sorry. Nog geen gegevens beschikbaar.