Hoe het Witte Huis voor de gek gehouden werd door deze grappenmaker

Tien dagen. Dat is hoe lang de carrière van Anthony Scaramucci als communicatiedirecteur duurde voor hij gisteravond abrupt uit zijn functie werd gezet. Ironisch genoeg heeft hij zijn ontslag te danken aan een reeks e-mails die afkomstig waren van een Britse grappenmaker.

Outlook

Scaramucci was niet het enige slachtoffer van de hoax-mails, ook Tom Bossert (binnenlandse veiligheid) en Jon Hunstman Jr. (toekomstig VS-ambassadeur voor Rusland) trapten erin. De man die de neppe e-mails stuurde noemt zichzelf Sinon Reborn en stuurde meerdere e-mails naar medewerkers van het Witte Huis, waarop hij serieuze antwoorden kreeg.

De medewerkers hadden beter moeten weten, zeker Bossert die zich bezighoudt met internetveiligheid, aangezien de e-mails niet afkomstig waren van een officieel mailadres. De e-mails werden verstuurd vanuit een Outlook account dus het had eerder op moeten vallen. Het wordt nog erger, Bossert stuurde namelijk zelfs zijn persoonlijke e-mailadres naar de grappenmaker. De grapjas deed zich voor als Jared Kushner, ook wel bekend als de schoonzoon én adviseur van President Donald Trump.

E-mail ruzie

De identiteit van oud Hoofd Personeel Reince Priebus werd zelfs even overgenomen door de e-mail grappenmaker. Hij zag zijn kans schoon om een kleine ruzie uit te lokken met Scaramucci, een dag nadat Priebus ontslag had genomen. Scaramucci en Priebus waren namelijk niet de beste vrienden en dat is duidelijk te zien aan de reactie die hij ontvangt. Onder de naam van Priebus schrijft de grapjas dat Scaramucci geen rode cent verdient en niets van zijn werk afweet. Hierop geeft de oud communicatieadviseur wat literair advies, waarbij hij verwijst naar een stuk over bedrog en wroeging.

Reince (me) giving @Scaramucci something to think about. He never replied haha pic.twitter.com/hutjACmogR

— EMAIL PRANKSTER (@SINON_REBORN) August 1, 2017

Ernstige zaak

De grappenmaker zelf vertelt Amerikaans nieuwszender CNN dat hij verbaasd was reacties te krijgen vanuit het Witte Huis. Ook vertelt hij geen kwade bedoelingen te hebben met de stunt, hij wilde het vooral humoristisch houden. Nou, dat is bij deze gelukt. Helaas heeft het ook wat minder grappige gevolgen voor de medewerkers zelf. Wat de stunt met name aantoont is hoe kwetsbaar het Witte Huis is en hoe makkelijk er eventueel gevoelige informatie verzameld zou kunnen worden.