De 3-seconden geluksoefening van een voormalige Google-medewerker

Als er iets is waar ik oneindig artikelen over kan lezen, dan is het geluk. Een uitmate clichéwoord dat geheel tegen de adviezen in een groot deel van mijn leven bepaalt.

Als kind vroeg ik mij niet af hoe ik me voelde en of dat wel juist was, ik voelde het gewoon. Met de jaren groeide het ‘talent’ mij hierop te focussen. Maar in plaats van gefrustreerd te zijn als je eens een rotdag hebt, moet je je focussen op het kleine geluk om je heen. Dat stelt een oud-medewerkers van Google.

Chade-Meng Tan begon als programmeur maar eindigde als mindfullnesstrainer binnen het techbedrijf. Hij wordt geroemd om zijn meditatietechnieken. Hij veranderde zelf van iemand die “continu ongelukkig was”, naar een persoon die op den duur veel beter in zijn vel zat.

3-seconden oefening

Wat hem hielp is een 3-seconden durende oefening die je niet in één keer het licht laat zien, maar een middel is om te blijven oefenen je focus te verleggen op het moois om je heen. Het succesvol resetten van je geest, heeft minder te maken met uren aan therapie en meer met mentale oefeningen, inclusief die van Tan waardoor je kleine momenten van blijdschap herkent.

In dit artikel beschrijft hij de ervaringen van een slokje water bij dorst. “Als ik dat doe, ervaar ik een klein beetje geluk. Niet op zo’n manier van ‘yay’ maar meer; oh, dat is best wel fijn.” Alhoewel dit soort momenten maar 2 of 3 seconden duren, zijn al die momenten bij elkaar opgeteld een flinke teug aan blijdschap. En des te meer je het opvalt, des te meer plezier je zal ervaren, aldus Tan.

Zien

De oefening van Tan werkt als volgt: het bevat een trigger, een routine en een belong – drie onderdelen die nodig zijn om een nieuwe gewoonte vormen. De trigger, aldus Tan, is het fijne moment, de routine is het herkennen ervan en de beloning is het gevoel van geluk.

De meditatietechniek is heus geen ‘Google-original’: het idee stamt af van meer traditionele oefeningen waarbij het opvallen van ding centraal staat. Het opmerken van dingen is het voorstadium van dingen zien. En wat we niet opmerken, zullen we ook nooit zien.