Nu aan het lezen
The pressure is on is een term die sinds enkele jaren niet meer alleen van toepassing is op een fikse sportwedstrijd of raadsel waar je uit moet zien te komen. Nee, het is het predikaat op alles in je dagelijkse leven. Werk, sport, lichaam, geest, ‘yolo’-momenten: het moet perfect zijn, grandioos en altijd met een doel voor ogen. Althans, zo ervaren we het.
Ik vermoed: de druk die we ervaren, is niet altijd afkomstig van de maatschappij – het komt met name uit jezelf. Ook als je werkt in een onzekere sector als de journalistiek.
Als tegenhanger voor het credo ‘Er is geen droog brood mee te verdienen’, wist ik bij voorbaat dat je keihard moet werken om uiteindelijk een lekker broodje te kunnen verorberen. Ik weet dat iedere aanstaande journalist meerdere keren per jaar serieus twijfelt of het mogelijk is hiervan te leven of de handen in de lucht te gooien.
Mijn tip: als je echt voelt dat dit het voor je is, laat je dan niet van de wijs brengen. Ga er voor, met je pen (jawel), camera of audiorecorder en begin met een van de mooiste ambachten van de wereld.
Om een beetje lekker op weg te komen, loont het te luisteren naar Wijze Mensen uit het vak, zo iemand als Jenna Goudreau: al jaar en dag topjournalist voor o.a. Forbes en Business Insider. Ze ontvangt regelmatig vragen van onzekere journalisten to-be en andere jonge mensen die onzeker zijn over hun toekomst. Goudreau helpt ze op weg met bruikbaar advies, waar ik stiekem ook de vruchten van pluk.
Maar laat je er niet door van de wijs brengen. In de journalistiek is het simpel, zegt Goudreau: er is sprake van immense concurrentie en banen (die met een contract) zijn schaars. Het is lastig een job te verwerven én te behouden maar met hard werken is het wel mogelijk, daar zweer ik bij. Afhankelijk van je richting (TV/radio of geschreven media), kun je wél rekenen op stevige feedback en moet je beschikken over het vermogen om overal een goed idee in te zien en de uitvoering tot in de puntjes uit te kunnen voeren. Goede relaties en een soepele pen (of edit-hand) zijn een must. Dit alles klinkt bij voorbaat schrikbarend, en bij tijd en wijle is het ook moeilijk. Maar het resultaat, is het dubbel en dwars waard.
Mijn droom toen ik startte met mijn studie journalistiek: ik werk later bij een fantastisch en invloedrijk tijdschrift en schrijf killerteksten en boeken waarin lezers zich herkennen. Nu begeef ik mij weliswaar richting die droombestemming, maar ik ben er nog niet. Door te beseffen dat succes er niet opeens is maar het resultaat is van gestaag aan de weg klauteren, hou je een langere adem, aldus Goudreau. Bedenk maar: alle succesverhalen van je idolen – oké veel – beginnen helemaal niet zo glamoureus. Maar het enige wat we zien is de fame en de vruchten die worden geplukt van de uren die zijn gemaakt, het harde werk en de fouten die er ongetwijfeld bij horen.
Het is zo ongeveer een feit dat de journalistiek geen vetpot is. Het loont daarom om bij aanvang van een functie of klus te onderhandelen over je salaris. Goudreau deed dat in haar eerste baan niet. “Dat was heel dom. Het exacte bedrag dat ik verwachte, werd mij aangeboden en ik nam het aan.” De reden: op dat moment wist ze niet eens dat je hoorde te onderhandelen. Ze vindt: vraag altijd om meer geld. Goed, of je dat aandurft is een tweede, maar wie niet waagt die niet wint.
En ja, dat betekent dat oeverloos hangen in de kroeg met potentiële klanten of opdrachtgevers, zelfs collega-journalisten in spé, volledig geoorloofd is. Dit is een werkveld waarin relaties met anderen centraal staan. Als Goudreau de tijd terug had kunnen draaien naar haar studietijd dan zou ze meer hebben geïnvesteerd in het bouwen en behouden van banden met mentoren, collega’s en leeftijdsgenoten. Zij kunnen je immers voorstellen aan de juiste mensen. Dit is vaak ook de manier waarop je toch aan een job komt: vaak afhankelijk van iemand in een bedrijf een oogje voor je in het zeil houdt als er iets vrijkomt. Daarnaast maakt een goede relatie met bronnen en onderwerpen je een betere journalist.”
Sorry. Nog geen gegevens beschikbaar.