Nu aan het lezen
De eigenaar van My Wanderlust Diary, Linda Hoekstra (30), is niet wat je zegt een doorsnee wereldreiziger. In tegenstelling tot veel digital nomads die werken als zelfstandig ondernemer verdient ze haar brood als werknemer bij een grote multinational. Wél een waarvoor ze geregeld naar het buitenland trekt. En haar familie en vrienden? Die neemt ze gewoon mee.
“Ik ben Linda Hoekstra en ik werk bij een grote multinational als area manager voor Oost-Europa en Sub-Sahara Afrika. Dit doe ik inmiddels bijna twee jaar. Hiervoor heb ik bijna 8 jaar gewerkt als internationaal account manager in voornamelijk Europa met incidentele uitstapjes naar exotischere oorden. In mijn huidige baan stuur ik distributeurs aan. Ik begeleid ze maar probeer ook te motiveren om meer sales te genereren. In mijn vrije tijd race ik met mijn pony over de Veluwe en schrijf ik voor mijn blog.”
“Een belangrijk onderdeel van mijn werk is mijn klanten meerdere keren per jaar te bezoeken. Ik zit ongeveer 40 procent van mijn tijd voor mijn werk in het buitenland. Ik kom op plaatsen waar geen enkele toerist komt – en waar in sommige gevallen ook geen enkele toerist iets te zoeken heeft – maar ik kom ook op de bekende plekken. Sommige bestemmingen, zoals Afrika bijvoorbeeld, liggen ver weg waardoor ik ook in de weekenden daar ben.
Aangezien er dan weinig gewerkt wordt, heb ik mooi de tijd om iets van het land te zien. Doordat het mijn werk is, is dit een zeer budgetvriendelijke manier van reizen. De keerzijde van dit alles is dat ik dit vaak alleen doe en dat ik niet altijd kan kiezen wat ik wanneer wil zien. Ik ben daar tenslotte wel om te werken, dus ik kan niet midden op de dag op een terrasje gaan zitten in het centrum van Warsaw.”
“Zo veel reizen heeft wel degelijk impact op mijn priveleven. Ik ben veel van huis en mis ook geregeld weekenddagen of delen ervan. Mijn vriend heeft hetzelfde beroep dus hij weet heel goed hoe het is om een dergelijke baan te hebben en hoe zwaar dat fysiek kan zijn. We respecteren van de ander wanneer deze moe (of gejetlagd) thuis komt. We maken dan ook bewust tijd voor elkaar vrij wanneer we in Nederland zijn om elkaar niet uit het oog te verliezen.
Een groot voordeel van dit werk is dat ik makkelijk vrienden of familie mee kan nemen waardoor ik mijn sociale contacten wat beter kan onderhouden. Overdag vermaken ze zichzelf door de toerist uit te hangen en ’s avonds kunnen we samen uit eten. Voor de mensen die mee gaan is dit een hele aantrekkelijke optie aangezien ze alleen een ticket betalen. Want of die taxi nou met mij alleen rijdt of met mijn moeder erbij, de taxi blijft toch even duur.”
“Om ervoor te zorgen dat ik zo veel mogelijk op reis kan, ga ik in mijn vrije tijd ook op reis. Je zou denken dat met zoveel reizen ik mijn vakantiedagen liever thuis besteed, maar er is nog zoveel van de wereld wat ik niet heb gezien, dat ik liever de hele wereld zie en als ik oud ben nog genoeg tijd heb om thuis te zitten.
Een van de meest bijzondere bestemmingen was Ethiopië: het overtrof al mijn verwachtingen. Het was veel groener, veel afwisselender en veel bergachtiger dan ik dacht, maar het waren de mensen die het verschil maakten. In onze ogen zo ontzettend arm, maar zo veel gelukkiger dan wij met ons jachtige, gestreste bestaan. Een echte eye-opener voor mij om te zien dat welvaart niet alleen welvaart brengt.”
“Mijn tip voor een vlekkeloze reis: wees flexibel. Hoe vreemder de bestemming, hoe minder het zal gaan zoals je in je hoofd hebt. Als je blijft vast houden aan je verwachtingen, wordt het hoe dan ook een teleurstelling. Ben je flexibel en waai je met de wind mee, dan komen de mooiste avonturen op je pad. Een mooi voorbeeld is verdwalen. Ja, dat is irritant, maar wanneer je de weg vraagt, raak je in gesprek met een heel bijzonder iemand, die je dan vraagt om te komen eten en voor je het weet heb je de avond van je leven.”
“Wanneer ik voor mijn werk reis, heb ik mijn laptop bij me. Wanneer ik op vakantie ben, reis ik ultralight met maximaal 9 kg handbagage. Aangezien je bij zo weinig bagage keuzes moet maken, heb ik onder andere bezuinigd op alle gear die ik mee sleep. Ik neem enkel mijn telefoon mee voor het schrijven van mijn blogs en het maken van foto’s. Ik heb twee losse lenzen voor mijn telefoon om iets meer mogelijkheden te hebben bij het fotograferen. Mijn telefoon is ook waterdicht, dus ik kan er ook mee in de regen of onderwater fotograferen. Verder heb ik niks bij me aan camera’s, laptops, E-readers, Ipods, tablets, actioncams of wat dan ook.”
Welke plek staat op dit moment bovenaan de bucketlist? Dat is niet per se een bestemming maar eerder een ervaring. Het lijkt me supergaaf om op een onbewoond tropisch eiland op vakantie te gaan. Stille Oceaan, Caribische Zee, waar ik dat ga doen maakt me eigenlijk niet heel veel uit. Het is het idee dat ik helemaal alleen ben en een hele eiland voor mezelf heb en ik kan doen wat ik wil, wat deze plek bovenaan mijn bucketlist zet.
Sorry. Nog geen gegevens beschikbaar.